Η Ιερή Εικόνα της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας

Μια εκ των τριών αχειροποίητων εικόνων του Ευαγγελιστή Λουκά φταχμένη από μαστίχα (λιβάνι) και κερί ευλογημένη από την Παναγία βρίσκετε στην Μονή του Μεγάλου Σπηλαίου.
















Η Ιερή Εικόνα της Παναγίας της Μεγαλοσπηλαιώτισσας

Το Μέγα Σπηλαίο

Η οκταώροφη Ιερά Μονή του Μέγα Σπηλαίου έχει χτιστεί κυριολεκτικά επάνω σε έναν απόκρημνο βράχο σε υψόμετρο περί των 930 μ. Ιδρύθυκε από δύο Θεσσαλονικείς μοναχούς, τον Συμεών και τον Θεόδωρο, οι οποίοι μετά από οπτασία αναζήτησαν την ιστορηθείσα από τον Θεηγόρο Ευαγγελιστή Λουκά ανάγλυφη εικόνα της Παναγίας. Ύστερα από πολλές περιπλανήσεις βρέθηκαν στην Αχαΐα και συγκεκριμένα στη Ζαχλωρού όπου και συνάντησαν τη βοσκοπούλα Ευφροσύνη το 362 μ.Χ. η οποία και τους οδήγησε στη σπηλιά που είχε μόλις ανακαλύψει το θείο εικόνισμα.

Η μονή καταστράφηκε για πρώτη φορά το 840 από τους εικονομάχους, το 1460 και το 1640 από τους Τούρκους, το 1934 από πυρκαγιά και το 1943 από τα ναζιστικά στρατεύματα κατοχής.

Η ανάγλυφη εικόνα της Παναγίας της Χρυσοσπηλιώτισσας, παραμένει έως και σήμερα στη Μονή Μέγα Σπηλαίου, είναι φτιαγμένη από κερί, αρώματα και μαστίχα και θεωρείται ένα από τα τέσσερα έργα του ευαγγελιστή Λουκά. Η εκκλησία έχει σημαντικές τοιχογραφίες του 1600, χειρόγραφα, Ευαγγέλια και λειψανοθήκες.

Γανόδερμα

Σάρωση ασθενειών-Γανοδερμα.
Το Reishi Gano είναι ένα είδος μανιταριού (Ganoderma Lucidum), ευρέως γνωστό ως «Ο Βασιλιάς των Βοτάνων».Το Reishi Gano (RG) περιέχει μια ευρεία ποικιλία θρεπτικών συστατικών και ετοιμάζεται μετά τη συλλογή Γανοδέρματος από... κόκκίνα μανιτάρια 90 ημερών.
Κάποιες από τις δράσεις του είναι:

1. Σάρωση ασθενειών
2. Αποτοξίνωση
3. Ρύθμιση των λειτουργιών του σώματος
4. Εξασφάλιση της αποκατάστασης της υγείας
5.Αναδόμηση των κυττάρων του σώματος
6. Διατήρηση της νεανικότητας

Όλα αυτά χάρη στα πολύτιμα συστατικά του που είναι:
1. Πολυσακχαρίτες
2. Οργανικό γερμάνιο
3. Αδενοσίνη
4. Γανοδερικές ουσίες
5. Τριτερπενοειδή
6. Πρωτεΐνες
7. Φυτικές ίνες

Σελήνιο… όπως λέμε αντιγήρανση

Το σελήνιο αναζωογονεί το ανοσοποιητικό σύστημα, έχει αντικαρκινική δράση, προστατεύει από τα καρδιακά νοσήματα, ενεργοποιεί το θυρεοειδή, διεγείρει το μεταβολισμό συμβάλλοντας στην καύση του λίπους, προστατεύει το δέρμα από τη γήρανση, καταπολεμά το άγχος! Θέλετε κι άλλα;

Η πρόσληψη του σεληνίου σε ισορροπημένες δόσεις συνδέεται απολύτως με τη φυσική ευεξία και την αυξημένη διάρκεια ζωής.

Το σελήνιο είναι ένα σημαντικό μικροθρεπτικό συστατικό, που όμως βρίσκεται σε μικρές ποσότητες στο σώμα μας. Πρόκειται για ένα ζωτικής σημασίας ιχνοστοιχείο για τον οργανισμό, , απαραίτητο για το σχηματισμό της Γλουταθειόνης υπεροξειδάσης, ενός σημαντικού ενζύμου με αντιοξειδωτικές ιδιότητες που σταματά την οξείδωση των λιπών, ιδιαίτερα της κακής (LDL) χοληστερίνης. Το σελήνιο είναι επίσης συνδεδεμένο με το θειικό αμινοξύ μεθειονίνη, σε μια φυσική μορφή, όπως συναντάται και στη διατροφή.

Το σελήνιο ενσωματώνεται στο σώμα σε έναν μεγάλο αριθμό ζωτικών πρωτεϊνών, που ονομάζονται σελήνιο-πρωτεΐνες και μπορεί να μειώσουν τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη, επειδή συμμετέχουν στην παραγωγή της τεστοστερόνης, ορμόνης που αποτελεί σημαντικό ρυθμιστή, τόσο της φυσιολογικής όσο και της μη φυσιολογικής ανάπτυξής του. Επίσης, οι πρωτεΐνες αυτές βοηθούν στη ρύθμιση της λειτουργίας του θυρεοειδούς και παίζουν σημαντικό ρόλο στο ανοσοποιητικό σύστημα. Μέχρι τώρα έχουν προσδιοριστεί είκοσι πέντε τέτοιες πρωτεΐνες. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται:

υπεροξειδάσες, οι οποίες έχουν σημαντικές αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες και προστατεύουν τις μεμβράνες των κυττάρων από τις ελεύθερες ρίζες,
αποϊωδιονάσες, οι οποίες συμμετέχουν στην παραγωγή δραστικής μορφής της θυρεοειδικής ορμόνης, και
πρωτεΐνες που συμμετέχουν στη δημιουργία και επιδιόρθωση του DNA.
γυναίκα, ομορφιά
Φυσική ευεξία και μακροζωία
Το σελήνιο λοιπόν είναι ένα φυσικό αντιοξειδωτικό με προστατευτική δράση ενάντια στις ελεύθερες ρίζες και τη γήρανση. Πράγματι, συμβάλλει προληπτικά σε όλες οι ασθένειες που σχετίζονται με τη γήρανση, αφού διατηρεί την ελαστικότητα των ιστών καθυστερώντας την οξείδωση των πολυακόρεστων λιπαρών οξέων. Το σελήνιο μπορεί να αντικαταστήσει τη βιταμίνη Ε σε ορισμένες λειτουργίες, όπως η αντιοξειδωτική προστασία των κυτταρικών μεμβρανών, αλλά λειτουργεί και σε συνεργασία μαζί της σε ορισμένες από μεταβολικές δράσεις, όπως την παραγωγή αντισωμάτων, στο μεταβολισμό των αμινοξέων ή της διατήρησης της γονιμότητας.

Το σελήνιο μειώνει την πιθανότητα καρδιακών και εγκεφαλικών επεισοδίων χάρη στις προληπτικές του, κυρίως δυνατότητες. Η ισχυρή αντιοξειδωτική του ιδιότητα, σε συνεργία με τη βιταμίνη Ε, ενισχύει τον θυρεοειδή, το πάγκρεας, το ήπαρ και το ανοσοποιητικό. Είναι ιδιαίτερα χρήσιμο στους αθλητές, αφού προστατεύει από μυϊκά προβλήματα που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες, που εμφανίζονται μετά από έντονη άσκηση. Η πρόσληψη λοιπόν του σεληνίου σε ισορροπημένες δόσεις συνδέεται απολύτως με τη φυσική ευεξία και την αυξημένη διάρκεια ζωής.

Πώς λαμβάνουμε το σελήνιο;
Το σελήνιο βρίσκεται στο έδαφος, συγκεντρώνεται στα φυτά και, κατ’ αυτόν τον τρόπο, περνάει στην τροφική αλυσίδα. Το πόσο σελήνιο περιέχεται στα τρόφιμα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη θέση και τις συνθήκες του εδάφους, οι οποίες ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό. Ωστόσο, πολύ καλές πηγές σεληνίου αποτελούν τα καρύδια (κυρίως τα καρύδια Βραζιλίας), τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα εντόσθια (νεφρά και συκώτι) και το κρέας. Τα δημητριακά, τα λαχανικά και άλλα φυτά περιέχουν σελήνιο, αλλά η ποσότητα που περιέχουν ποικίλλει ανάλογα με το έδαφος στο οποίο μεγαλώνουν. Το ευρωπαϊκό έδαφος είναι σχετικά φτωχό σε σελήνιο σε σχέση με άλλες χώρες, όπως για παράδειγμα η Αμερική, ο Καναδάς και η Κίνα.

Ανεπάρκεια
Καθώς αυξάνεται η ηλικία μας, τα επίπεδα του σεληνίου μειώνονται. Σύμφωνα με μια ιταλική έρευνα, η συγκέντρωση του σεληνίου στο αίμα μειώνεται κατά 7% μετά την ηλικία των 60 και κατά 24% μετά την ηλικία των 75.
Τα χαμηλότερα επίπεδα σεληνίου υποδηλώνουν χαμηλότερα επίπεδα αντιοξειδωτικής δράσης στο αίμα και στα κύτταρά μας. Οι άνθρωποι που έχουν χαμηλά επίπεδα σεληνίου έχουν μεγαλύτερα ποσοστά καρδιακών νοσημάτων, καρκίνου και αρθρίτιδας.
Μια ανεπάρκεια σεληνίου μπορεί να οδηγήσει σε πρόωρη γήρανση.

Αρχαίο Ωδείο Πάτρα

Το Ρωμαϊκό Ωδείο της Πάτρας είναι μεγαλοπρεπές κτίσμα ρωμαϊκών χρόνων που σήμερα έχει ανακατασκευαστεί και χρησιμοποιείται για μουσικές εκδηλώσεις. Βρίσκεται στα δυτικά του Κάστρου, στην Άνω πόλη δίπλα στο Ρωμαϊκό στάδιο και ανάμεσα στις οδούς Παλιών Πατρών Γερμανού, Σωτηριάδου, Παντοκράτορος και την πλατεία Αγίου Γεωργίου. Έχει πρόσοψη προς τα νότια και είναι επενδυμένο με τούβλα , σήμερα οι κλίμακες του είναι επενδυμένες με μάρμαρο.

Το Ωδείο κατασκευάστηκε πιθανότατα στα χρόνια του Αυγούστου. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ήταν παλιότερο από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και βρισκόταν συνεχόμενο της ρωμαϊκής αγοράς της πόλης, ήταν στολισμένο λαμπρά αλλά όχι όπως το Ηρώδειο που το θεωρούσε λαμπρότερο.

Στα χρόνια που πέρασαν το Ωδείο έπαθε ζημιές από φυσικές καταστροφές και επιδρομές και επιχωματώθηκε. Ο Φρανσουά Πουκεβίλ αναφέρει ότι στα χρόνια του σωζόταν τμήματα του στον περίβολο σπιτιών. Το 1889 αποφασίστηκε να γκρεμιστεί ο λόφος του Στράνη και τα χώματα να χρησιμοποιηθούν στην επιχωμάτωση του λιμανιού που κατασκευαζόταν τότε, κατά τις εργασίες αυτές ανακαλύφθηκε το Ωδείο.

Από το 1959 έως το 1963 με πρωτοβουλία και προσωπική δαπάνη του αρχιτέκτονα Ιωάννη Βασιλείου έγινε αναμαρμάρωση και αναστήλωση πολλών χώρων του, γιαυτό του το έργο μάλιστα ο Βασιλείου τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και τον Δήμο Πατρέων.

Σήμερα το Ωδείο είναι επισκέψιμο, ενώ χρησιμοποιείται συχνά για μουσικές εκδηλώσεις.

Ιδέες διακόσμησης κεριών

Μια πολύ ωραία ιδέα να διακοσμήσουμε μόνοι μας τα απλά κεριά και να γίνουν πιο όμορφα :
Υλικά: 3 ξύλα κανέλας,χόρτο και μία φέτα απο λεμόνι που το έχουμε αποξηράνει μόνοι μας.Δένουμε τα ξύλα κανέλας με το χόρτο και πάνω κολλάμε  το λεμόνι.

Ο Μώλος Αγίου Νικολάου Πάτρα

Το λιμάνι και η πόλη συνδέονται στενά και άρρηκτα. Ο μώλος με το φάρο και ο Γαλλικός μώλος ήταν χώροι περιπάτου και διασκέδασης, ενώ οι βάρκες προσφέρονταν για βόλτες στα καθαρά νερά του κόλπου.

Ο φάρος το στολίδι και σύμβολο της Πάτρας ήταν χτισμένος από πέτρα. Ο φάρος (όλος και όλος 4-5 τετραγωνικά μέτρα) και το καφενεδάκι του συγκέντρωνε πλήθος κόσμου και μαζί με την Αγίου Νικολάου και τον μώλο, ήταν η καθημερινή βόλτα των Πατρινών. Στο χώρο γύρω από το φάρο γίνονταν συναυλίες και οι περισσότεροι από τους γνωστούς τραγουδιστές της εποχής είχαν τραγουδήσει εκεί.

O φάρος της Πάτρας

Η Πάτρα ήταν η πρώτη αληθινά Ευρωπαϊκή πόλη στην Ελλάδα. Το καινούργιο της κομμάτι κτίστηκε από τον Καποδίστρια με πολεοδομικό σχέδιο.
Το λιμάνι της Πάτρας αποτέλεσε την πύλη της Ελλάδας προς τη Δύση. Εμπαιναν εμπορεύματα και ιδέες, ήταν δηλαδή η είσοδος υλικών αγαθών και ιδεολογιών. Τότε ήταν το κυριώτερο λιμάνι της χώρας, ανώτερο και από αυτό του Πειραιά. Από εδώ ξεκίναγαν οι ακτοπλοϊκές γραμμές για Αμερική - Αυστραλία - Ευρώπη και από εδώ γίνοταν οι εξαγωγές και εισαγωγές των περισσοτέρων ειδών με σημαντικότερο τη σταφίδα. Οταν ανοίγει ο Ισθμός της Κορίνθου (οπότε η πρόσβαση προς τον Πειραιά είναι εύκολη) η Πάτρα χάνει την οικονομική της αίγλη και το λιμάνι της περνά σε δεύτερη μοίρα.
Το λιμάνι και η πόλη συνδέονται στενά και άρρηκτα. Ο μώλος με το φάρο και ο Γαλλικός μώλος ήταν χώροι περιπάτου και διασκέδασης, ενώ οι βάρκες προσφέρονταν για βόλτες στα καθαρά νερά του κόλπου.
Ο φάρος το στολίδι και σύμβολο της Πάτρας ήταν χτισμένος από πέτρα. Ο φάρος (όλος και όλος 4-5 τετραγωνικά μέτρα) και το καφενεδάκι του συγκέντρωνε πλήθος κόσμου και μαζί με την Αγίου Νικολάου και τον μώλο, ήταν η καθημερινή βόλτα των Πατρινών. Στο χώρο γύρω από το φάρο γίνονταν συναυλίες και οι περισσότεροι από τους γνωστούς τραγουδιστές της εποχής είχαν τραγουδήσει εκεί.
Οταν πρωτοφτιάχτηκε λειτούργησε σαν σηματοδότης. Με την κατασκευή του κυματοθραύστη όμως αυτός του ο ρόλος καταργήθηκε. Κάθε φορά που ένα καράβι ξένης εθνικότητας έμπαινε στο λιμάνι, ένας ναύτης του καραβιού έβαζε τη σημαία της χώρας του να ανεμίσει στο φάρο και η ορχήστρα υποδεχόταν το νεοφερμένο καράβι παίζοντας τον εθνικό του ύμνο.

Παραδοσιακός νερόμυλος

.

Ο Παραδοσιακός αυτός νερόμυλος λειτουργεί ακόμα στο χωριό Κυπαρίσσι του Δ.Ερυμάνθου.

Η ιστορία του κάστρου της Πάτρας

Το κάστρο της Πάτρας είναι χτισμένο σε χαμηλό λόφο του Παναχαϊκού σε απόσταση περίπου 800 μέτρων από την ακτή. Οικοδομήθηκε από τον Ιουστινιανό περίπου το 551 μ.Χ. για την άμυνα της περιοχής και ανήκει στα λεγόμενα κεφαλόκαστρα της Πελοποννήσου.
Η αρχαία Ακρόπολη των Πατρών είναι το καλύτερο σημείο για να αγναντέψει κανείς από ψηλά την πόλη. Από αυτό το σημείο αγνάντευε ο ιωνικής καταγωγής Εύμηλος, οικιστής και βασιλιάς της πρώτης μικρής πόλης που χτίστηκε εδώ. Τίποτα φυσικά δε σώθηκε απ’ αυτόν, πέρα από το μύθο που αναφέρει ότι αυτός πρώτος έμαθε να καλλιεργεί σιτάρι στον τόπο του, γι’ αυτό και ονόμασε την πόλη του Αρόη (από την λέξη «άροση»). Τα πρώτα τείχη ήταν μάλλον πλίθινα και γκρεμίστηκαν κατά την κάθοδο των Δωριέων (περίπου 1104 π.Χ.) εναντίον των Αχαιών. Αργότερα, οι Αχαιοί, με βασιλιά των Πρευγένη και το γιό του Πατρέα, από τον οποίο η Αρόη μετονομάστηκε σε Πάτρα, αφού επιτέθηκαν στους Δωριείς, ξαναέγιναν κυρίαρχοι στον τόπο τους.
Στο χώρο της Ακρόπολης (σημερινό Κάστρο) οι κάτοικοι της Αρόης είχαν μνημείο αφιερωμένο στον Ευρύπυλο. Αργότερα έφτιαξαν ναό, στον οποίο λάτρευαν την αρχαιότερη προστάτιδά τους, τη θεά Αθηνά, η οποία μετά το 280 π.Χ., οπότε αναδιοργανώθηκε η Αχαϊκή Συμπολιτεία, ονομάστηκε Παναχαΐδα. Στο ναό της θεάς υπήρχε χρυσελεφάντινο άγαλμά της.
Οι αιώνες που πέρασαν, μαζί και κάποιοι πόλεμοι, κυρίως εκείνος της Αχαϊκής Συμπολιτείας ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές, και οι σεισμοί, ιδιαίτερα ο μεγάλος σεισμός του καλοκαιριού του 551 μ.Χ., αφάνισαν τα τείχη και τα ιερά της Ακρόπολης.
Οι κάτοικοι της Πάτρας δε νοιάζονταν πια να ξαναχτίσουν τα ισοπεδωμένα ιερά της Ακρόπολής τους και της πόλης τους, γιατί προτίμησαν τη νέα θρησκεία του Χριστιανισμού, που τους δίδαξε ο Πρωτόκλητος Απόστολος Ανδρέας.
Αργότερα ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας Ιουστινιανός θα χτίσει στο λόφο της αρχαίας ακρόπολης, στη θέση του επάνω μέρους του σημερινού Κάστρου, μικρό φρούριο (βυζαντινό κάστρο), με υλικά προχριστιανικών οικοδομημάτων.
Στο μικρό βυζαντινό κάστρο της Ακρόπολης της Πάτρας που το χτίσιμό του έγινε μετά το σεισμό του 551 μ.Χ., θα κλειστούν το 805 μ.Χ., οι Βυζαντινοί, για να αντισταθούν και να αποκρούσουν την επιδρομή των Σλάβων και των Σαρακηνών, που πολιόρκησαν την πόλη. Τελικά, μετά από αποφασιστική έξοδο ακολούθησε η λαμπρή νίκη των Βυζαντινών.
Όμως το κάστρο της Πάτρας δεν άντεξε αργότερα στο πολιορκητικό χτύπημα των Φράγκων ιπποτών κατά τη διάρκεια της Δ’ Σταυροφορίας. Οι Φράγκοι κατακτητές ανέλαβαν την ενίσχυση και την επέκταση του μισοκατεστραμένου κάστρου. Πιο συγκεκριμένα ο Φράγκος Αρχιεπίσκοπος της Πάτρας Άντελμος ανέλαβε την οχύρωση του φρουρίου και προχώρησε στην ίδρυση πύργων στη δυτική πλευρά. Με τα έργα αυτά, της ανύψωσης και της επέκτασης, το κάστρο πήρε τη σημερινή του, περίπου μορφή.
Το φράγκικο Κάστρο της Πάτρας θα περάσει τους δύο επόμενους αιώνες πολλές περιπέτειες. Το διαφεντεύουν οι Φράγκοι και οι παπικοί της Ρώμης.
Στις αρχές του 15ου αιώνα οι Φράγκοι έχουν χάσει τμήματα της Πελοποννήσου. Τα πλούτη, όμως, της Πάτρας και το λιμάνι της, που έσφιζε από κίνηση, τράβηξαν το ενδιαφέρον των Ενετών, οι οποίοι ζήτησαν την εκμίσθωση της βαρωνίας από το λατίνο αρχιεπίσκοπο, που διατήρησε την πνευματική του δικαιοδοσία. Έτσι, το κάστρο της Πάτρας βρέθηκε στα χέρια των Ενετών.
Στις 19 Μαρτίου 1429, παραμονή των Βαΐων, οι Παλαιολόγοι που έχουν στρατοπεδεύσει στην Πάτρα, πραγματοποιούν επιτυχημένη έφοδο στο κάστρο. Η πόλη ελευθερώνεται και το κάστρο της Πάτρας ύστερα από 225 χρόνια ανήκει και πάλι στους Έλληνες.
Στα 1446, ο σουλτάνος Μουράτ Β’ κυριεύει την Κόρινθο και κατευθύνεται προς την Πάτρα. Τρία χρόνια αργότερα ο Μουράτ Β’ συνθηκολογεί με τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο με τον όρο ότι η Πελοπόννησος θα πληρώνει ετήσιο φόρο. Το πέσιμο της πρωτεύουσας του Βυζαντίου από το Μωάμεθ Β’ και ο θάνατος του Παλαιολόγου είναι η αρχή του τέλους.
Το Μάϊο του 1460, ο Μοριάς προσαρτήθηκε οριστικά στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και το κάστρο της Πάτρα θα διατηρηθεί στα τουρκικά χέρια για 66 χρόνια.
Το 1532 θα πολιορκηθεί από τα ισπανικά στρατεύματα του ναύαρχου Ανδρέα Doria. Η τούρκικη φρουρά παραδόθηκε και απομακρύνθηκε προς τη Ναύπακτο. Στη συνέχεια ο Doria, αφού εγκατέστησε φρουρά στην Ακρόπολη, ανέθεσε τη φρούρηση στον Ενετό Αντώνιο Βάρβαρο. Αυτή η κάποια ανάσα για τους Πατρινούς δεν κράτησε πολύ γιατί μετά από έξι μήνες οι Τούρκοι θα διώξουν τους Ισπανούς και θα ξαναπάρουν το Κάστρο.
Στα 1687, 155 χρόνια μετά από εκείνη την ανάσα του Doria, ο Ενετός στρατάρχης Φραγκίσκος Μοροζίνι, ο επικαλούμενος Πελοποννησιακός, κυρίευσε την Πάτρα και το Κάστρο της. Στη διάρκεια της πολιορκίας ο Τούρκος πασάς Μεχμέτ, βλέποντας πως όλα είναι χαμένα, ανατίναξε μέρος του φρουρίου. Σε όλη την περίοδο των 28 χρόνων της Β’ Ενετοκρατίας     (1687 – 1715), οι Ενετοί έκαναν τις δυνατές επιδιορθώσεις του Κάστρου.
Το 1714 ένας δυνατός σεισμός προξένησε σοβαρότατες καταστροφές στην πόλη και το κάστρο. Έτσι μισογκρεμισμένο θα το βρουν οι Τούρκοι τον επόμενο χρόνο, που θα το ξανακάνουν δικό τους, αφού η ενετική φρουρά του θα το εγκαταλείψει χωρίς μάχη.
Οι Πατρινοί, που υπέφεραν, όπως και όλοι οι Έλληνες, απ’ το βάρος της τούρκικης σκλαβιάς, μόνο μια φορά σε όλη την υπεραιώνια δεύτερη τουρκοκρατία, ένιωσαν τις καρδιές τους να χτυπούν χαρούμενα. Ήταν το 1770, όταν τα στρατεύματα των Ρώσων αδερφών Ορλώφ, συνεργαζόμενα με τους νησιώτες (Κεφαλλονίτες, Ζακυνθινούς), πολιόρκησαν το Κάστρο τους.
Ήταν Μεγάλη Παρασκευή του 1770, όταν οι Ρώσοι έλυσαν την πολιορκία του Κάστρου της Πάτρας και ταυτόχρονα έδωσαν τέλος στην τούρκικη θηριωδία. Όσοι από τους κατοίκους δεν πρόλαβαν να φύγουν σφάχτηκαν και η πόλη παραδόθηκε στις φλόγες.
Η Πάτρα ήταν ένα σωρός από στάχτες για πολλά χρόνια μέχρι το 1821, οπότε μέσα από τις στάχτες (όχι μόνο της Πάτρας αλλά ολόκληρου του Μοριά) ξεπήδησε η φλόγα της επανάστασης. Οι Τούρκοι έμειναν στο κάστρο της Πάτρας μέχρι το 1828, οπότε το παρέδωσαν αμαχητί στην πολύ ανώτερη δύναμη του γαλλικού εκστρατευτικού σώματος υπό το στρατηγό Μαιζόν (ο οποίος έδωσε το όνομά του στην οδό Μαιζώνος, έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης).
Μετά την αποχώρηση των Τούρκων, οι Γάλλοι με την βοήθεια των Πατρινών επιδιόρθωσαν την τάφρο και τα ετοιμόρροπα μέρη του Κάστρου και έστησαν πολλά πυροβολεία. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Κατοχής οι Γάλλοι άνοιξαν καφενείο, το Café Parisien, στο οποίο προσφερόταν και γαλλικός καφές.
Στις 15 Αυγούστου 1829 οι Γάλλοι παρέδωσαν το Κάστρο της Πάτρας μαζί με αυτό του Ρίου στον Έλληνα φρούραρχο Ράϊκο, ο οποίος ξεκίνησε καινούργιες επισκευές. Από τότε το κάστρο είναι ελληνικό.
Στα τέλη του 19ου αιώνα κάποιος Μιλτιάδης Δόξας, ταξίαρχος και τότε υποψήφιος βουλευτής, ζητούσε την κατεδάφισή του, αίτημα που φυσικά δεν πραγματοποιήθηκε. Μάλιστα, είχε και την υποστήριξη τοπικής εφημερίδας.
Το Κάστρο είχε λειτουργήσει και ως εγκληματικές φυλακές από το 1880 ως το 1926.
Κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο βομβαρδίστηκε από τους Ιταλούς. Ταρακουνήθηκαν τα τείχη, έπεσε το επάνω μέρος του στρογγυλού δυτικού πύργου και καταστράφηκαν τα στρατιωτικά κτίρια που είχαν προστεθεί στο νοτιοδυτικό εσωτερικό χώρο. Κατά τη διάρκεια της κατοχής γκρεμίζεται ένα μέρος της κύριας εισόδου του μαζί με την τοξωτή καστρόπορτα.
Από το 1950 μέχρι το 1973 ο χώρος του Κάστρου ανήκε στο Δήμο, τον οποίο χρησιμοποιούσε ως φυτώριο. Από το 1973 και μετά το Κάστρο βρίσκεται υπό την εποπτεία της ΣΤ’ Εφορίας Βυζαντινών Αρχαιοτήτων.
Το 1950 έγιναν κάποιες ανασκαφές με διάνοιξη τάφρου δίπλα στα ερείπια της λατινικής εκκλησίας, όπου βρέθηκαν διάφορα ευρήματα. Η λεγόμενη λατινι

Η Πατρινέλλα

Βρίσκεται στο νότιο τείχος του Κάστρου!

Η Πατρινέλα, γράφεται και Πατρινέλλα, είναι στην λαϊκή παράδοση το στοιχειό των Πατρών.

Αποτελείται από τμήματα δύο αγαλμάτων, ο κορμός και το κεφάλι, ακρωτηριασμένου γενειοφόρου αντρός εντοιχισμένο σε κοίλωμα του κάστρου της Πάτρας.

Παλιότερα ήταν ορατό από όλη την πόλη και στην λαϊκή παράδοση έπαιρνε μορφή γυναίκας και προστάτευε την πόλη.

Το άγαλμα βρίσκεται ακόμα και σήμερα στο νότιο τείχος του κάστρου αλλά δεν είναι πλέον ορατό όπως παλαιότερα λόγω δημοτικών κτιρίων που έχουν κτιστεί μπροστά του.

"Βγαίνει με αλυσίδες για να πενθήσει κάποιο σημαντικό Πατρινό που πέθανε"

Η Πατρινέλα αποτελείται από ακρωτηριασμένο κορμό αγάλματος Ρωμαίου αντρός και κεφάλι άλλου αγάλματος γενειοφόρου αντρός που πολλοί θεωρούν ότι είναι ο ιδρυτής της πόλης ο Πατρέας.

Πιθανότατα η κεφαλή προέρχεται από άγαλμα που απεικόνιζε τον Δία ή κάποιον άλλο θεό ή ήρωα της αρχαιότητας.

Σύμφωνα με την λαϊκή παράδοση η Πατρινέλα έμενε στον νοτιοανατολικό πύργο του κάστρου κι έβγαινε κάθε βράδυ στους δρόμους της πόλης , τα μεσάνυχτα.

Κατά άλλη παράδοση έβγαινε μόνο όταν ήταν να έρθει κάποιο κακό και την άκουγαν να κλαίει.

Θεωρούνταν προστάτης της πόλης που την φύλαγε από την χολέρα και την πανούκλα.
Άλλες φορές έβγαινε σέρνοντας αλυσίδες για να πενθήσει κάποιο σημαντικό Πατρινό που πέθανε

Ο Νώτης Νησώτης στο ποίημα του "Πατρινέλα" αναφέρει ότι είναι μια πανέμορφη κοπέλα που έγινε στοιχειό αφού την φυλάκισαν στο κάστρο αλυσοδεμένη και πέθανε.

Μας λέει ότι δεν μπορεί να τη δει ανθρώπινο μάτι αλλά μόνο όποιος πιει μαγική σκόνη αλλά όταν περνά κοντά του καταλαβαίνει ένα θρόισμα που τον παγώνει, αυτό το λένε στρατιώτες που φύλαγαν σκοπιά και φυλακισμένοι όταν το κάστρο ήταν φυλακή.

Βγαίνει μόνο όταν ο ουρανός δεν έχει αστέρια και τριγυρνά στις επάλξεις φωνάζοντας "μην με αρπάξεις" έχοντας στοιχειώσει όταν την άρπαξαν και την φυλάκισαν.

Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Μακελαριά

Στη δεξιά όχθη του ποταμού Σελινούντα, απέναντι από το χωριό Λαπαναγοί του Δήμου Καλαβρύτων και σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από την πόλη των Καλαβρύτων ορθώνεται το μοναστήρι της Μακελλαριάς, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Χτίστηκε από το στρατηγό του Ιουστινιανού Βελισσάριο το 532 μ.Χ., όπως φαίνεται από επιγραφή που σώζεται μέχρι σήμερα, ώστε να εξιλεωθεί από τη σφαγή κατά την περίφημη «Στάση του Νίκα» στην Κωνσταντινούπολη.

Στο μέσο του μοναστηριού είναι χτισμένος ο ναός της Παναγίας, βυζαντινού ρυθμού, σταυροειδής με ωραίο ξυλόγλυπτο τέμπλο, πάνω στο οποίο βρίσκεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας. Είναι έργο βυζαντινής εποχής που θαυμάζεται από όλους, γιατί όπου κι αν σταθεί ο προσκυνητής τα μάτια Της είναι γυρισμένα προς αυτόν.

Το μοναστήρι καταστράφηκε από τους Τούρκους το 1458, και ανακαινίστηκε από τον ιερομόναχο Νεόφυτο.

Το αρχικό όνομα του μοναστηριού ήταν Παναγία η Λιθοστρωτιώτισα, επειδή είναι χτισμένο πάνω σε βράχο. Το όνομα «Μακελλαριά» το μοναστήρι το πήρε από το μακελειό που έγινε, όταν πήγαν να το κατακτήσουν οι Τούρκοι το 1458. Μετά από πολλές ημέρες πολιορκίας κατάφεραν να καταλάβουν το μοναστήρι και να σκοτώσουν τους μοναχούς και τους υποτακτικούς που βρίσκονταν εκεί. Μετά την καταστροφή οι πατέρες αποφάσισαν να χτίσουν το μοναστήρι χαμηλότερα σε μια σπηλιά για να προστατεύονται από τις καιρικές συνθήκες. Οι άνθρωποι του συνεργείου που ανέλαβε την κατασκευή του έβρισκαν κάθε πρωί τα κτίρια τους χαλασμένα και τα εργαλεία τους πάνω στο βράχο που είναι το σημερινό μοναστήρι. Μετά από συζητήσεις και διαφωνίες αποφάσισαν να χτίσουν εκεί που ήταν τα υλικά και τα εργαλεία τους. Ανοίγοντας τα θεμέλια βρήκαν ένα χωμάτινο κιούπι με λάδι, το οποίο σώζεται μέχρι και σήμερα, και την εικόνα της Παναγίας.

Σε επόμενη επίθεση των Τούρκων, η παράδοση θέλει τους Τούρκους να απωθούνται από τους μοναχούς και τους υποτακτικούς που βρίσκονταν εκεί και τον ηγούμενο της μονής να κάνει συμφωνία με το στρατηγό των Τούρκων, πως αν σπάσει το καντήλι που θα πετάξουν στο βράχο, τότε θα παραδοθούν, αν όμως δεν σπάσει, θα γυρίσουν να φύγουν χωρίς να κάψουν το μοναστήρι. Έτσι κι έγινε, πέταξε ο ηγούμενος το καντήλι της Παναγίας στο βράχο, κατέβηκαν δυο Τούρκοι στρατιώτες και το βρήκαν να κρέμεται από ένα κλαδί ενός δέντρου. Το ανέβασαν στο στρατηγό τους και εκείνος με τη σειρά του τήρησε τη συμφωνία που είχε κάνει με τον ηγούμενο και έφυγαν χωρίς να κάψουν το μοναστήρι. Αργότερα έγινε ένα ακόμα μακελειό μεταξύ των Τούρκων γιατί δεν έκαψαν το μοναστήρι, αφού αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο πήγαν εκεί.

Ο πολυτιμότερος θησαυρός είναι η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας και το κιούπι με το θαυματουργό λάδι. Επίσης καρυοφύλλια, γιαταγάνια, κουμπούρες των οπλαρχηγών και παλικαριών της ξακουστής μάχης της Καυκαριάς, με τα οποία κατατρόπωσαν τον Ιμπραήμ το 1827 και στολές των αγωνιστών του 1821.

Σημαντικά κειμήλια του μοναστηριού έχουν κλαπεί από τη ληστεία που έγινε το Σεπτέμβριο του 1980, τα οποία αποτελούνταν από:

• Τ’ Άχραντα Πάθη που περιλάμβανε ένα κιτίο χειροποίητο από σύρμα χρυσό πλεγμένο στη Ρωσία, για φτιαχτεί το κιτίο πέρασαν 7 χρόνια. Βυζαντινής τέχνης, που εντός του φυλάσσονταν τεμάχιο από το ακάνθινο στεφάνι, τεμάχιο της χλαμύδας και κομμάτια τιμίου ξύλου και σπόγγου.

• Επίχρυσες και χρυσές λειψανοθήκες με ιερά λείψανα 150 Αγίων.

• Ιερά Ευαγγέλια επίχρυσα και αργυρά του 15ου και 16ου αιώνα.

• Εικόνες φορητές του 16ου και 17ου αιώνα.

• Στολές χειροποίητες χρυσοκέντητες από την Ρωσία.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι σε μικρή απόσταση από τη Μονή, ακολουθώντας ένα μικρό «φιδίσιο» μονοπάτι οδηγείτε ο επισκέπτης στο μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Είναι φτιαγμένο μέσα σε ένα μικρό σπήλαιο λίγο πιο χαμηλά από το σημερινό μοναστήρι. Όλο το χρόνο ρέει αστείρευτα από το βράχο «αγίασμα».

Mέλι,κανέλα και λεμόνι

Μια αποτελεσματική θεραπεία για την απώλεια βάρους είναι ο συνδυασμός κανέλας, μελιού και λεμονιού. Η Κανέλα Κεϋλάνης (Ceylona Cinnamon ή Cinnamomum verum ή Cinnamomum zeylanicum ή ) βοηθάει στην μείωση της χοληστερόλης, στη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα και στην καλή λειτουργία του εγκεφάλου. Σύμφωνα με έρευνες η κανέλα μειώνει το πρήξιμο στο σώμα, βελτιώνει την ικανότητα της ινσουλίνης να μεταβολίζει το σάκχαρο στο αίμα, αναστέλλει την ανάπτυξη των καρκινικών κυττάρων και μειώνει την αρτηριακή πίεση. Οι ερευνητές αναφέρουν επίσης ότι η κανέλα μειώνει το σωματικό λίπος και βελτιώνει τα επίπεδα της άλιπης μάζας σώματος.

Τα θρεπτικά συστατικά του μελιού βοηθούν στην διαδικασία απώλειας βάρους επειδή διαλύουν τα λιπώδη κύτταρα και μειώνουν την χοληστερόλη. Περιέχει επίσης βιταμίνες και μέταλα και βοηθάει στη καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος.

Ερευνητές δοκίμασαν το μέλι σε υπέρβαρους ασθενείς και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το μέλι όχι μόνο βοηθάει στην απώλεια βάρους, αλλά αποτρέπει την αύξηση του σωματικού βάρους και μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά νοσήματα.

Το επεξεργασμένο μέλι έχει τη δυνατότητα να αυξήσει τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, ενώ το φυσικό μέλι, μετά από 15 ημέρες κατανάλωσης, ήταν σε θέση να μειώσει αυτά τα επίπεδα.

Το λεμόνι περιέχει ουσίες που ονομάζονται πολυφαινόλες, οι οποίες περιέχουν hesperidin, naringen, eriocitrin και diosmin.

Ερευνητές αναφέρουν ότι οι πολυφαινόλες που περιέχονται στο λεμόνι έχουν υψηλή αντιοξειδωτική δράση, την ικανότητα να καταστείλουν την αύξηση του σωματικού βάρους, να μειώσουν το δείκτη μάζας σώματος και να βελτιώσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

Απολαύστε μια κούπα τσάι με κανέλα, μέλι και λεμόνι και βοηθήστε τον οργανισμό σας να χάσει τα περιττά κιλά.

Δοσολογία: Πίνετε μια κούπα το πρωί με άδειο στομάχι και μια κούπα πριν τον ύπνο με άδειο στομάχι.

Το ρόφημα μπορείτε να το πίνετε συνοδευτικά σε κάθε δίαιτα που ακολουθείτε.

Ρόφημα με κανέλα, μέλι και λεμόνι για απώλεια βάρους

Υλικά

1/4 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη ή μισό ξύλο κανέλα

1 κουταλάκι μέλι (προτιμήστε οργανικό μέλι)

χυμό από φρέσκο λεμόνι

Γανόδερμα

Το γανόδερμα (ganoderma lucidum) είναι ένα μανιτάρι με έντονο κόκκινο χρώμα και με ιδιαίτερη πικρή γεύση το οποίο χρησιμοποιείτε από τους Κινέζους για αιώνες σαν ένας τρόφιμο με φαρμακευτικές ιδιότητες, φυσικά οι ιδιότητες αυτές προκύπτουν από εικασίες και ιστορικές αναφορές. Οι εργαστηριακές και κλινικές μελέτες των δράσεων του μανιταριού με το όνομα γανόδερμα (ganoderma lucidum) έχουν ενταθεί την τελευταία δεκαετία. Το συναντάμε στην αγορά με διάφορες μορφές όπως το φρέσκο μανιτάρι ή το αποξηραμένο, σε μορφή εκχυλίσματος, σε σακουλάκια τσαγιού ή και σαν συμπλήρωμα διατροφής σε κάψουλα.

Ευεργετικές Ιδιότητες
Ένα πολύτιμο συστατικό του γανόδερμα (ganoderma lucidum) είναι τα τριτερπένια όπως και ορισμένοι πολυσακχαρίτες. Συγκεκριμένα για το γανόδερμα (ganoderma lucidum) μελέτη που δημοσιεύτηκε στο british journal of nutrition αναφέρει ότι μπορεί να συμβάλει στην βελτίωση του λιπιδαιμικού προφιλ του ατόμου μειώνοντας τα επίπεδα της χοληστερόλης. Άλλες μελέτες σχετίζουν την χορήγηση του μανιταριού με την μείωση της αρτηριακής πίεσης σε ασθενής με υπέρταση, τέλος φαίνεται να έχει αντικαρκινικές και αντιμικροβιακές ιδιότητες χάρη κυρίως στις πρωτεΐνες που περιέχει.

Ganoderma και η χρήση του
Η κατανάλωση του γανοδερματος (ganoderma lucidum) σε τρόφιμο δεν μπορεί να δημιουργήσει ανεπιθύμητες καταστάσεις, η συνεχείς όμως χρήση του γανοδερματος σε μορφή συμπληρώματος διατροφής μπορεί να κρύβει κινδύνους, πιο συγκεκριμένα έχει αναφερθεί ότι μετά από 3 μήνες χρήσης σύμφωνα με το σύστημα υγείας του Πανεπιστημίου του Michigan μπορεί να δημιουργήσει στοματικές διαταραχές, ξηροστομία και ρινορραγία, επίσης έχουν αναφερθεί περιπτώσεις διαρροϊκών κενώσεων μετά από την παρατεταμένη χρήση οι οποίες όμως φαίνεται να αντιμετωπίζονται με την παράλληλη συμπληρωματική χορήγηση βιταμίνης C, σε κάθε όμως περίπτωση τα συμπτώματα αυτά είναι πολύ ήπια και μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα με την διακοπή χρήσης του συμπληρώματος.

Προτείνετε η χρήση του μόνο στις περιπτώσεις που αναφέρθηκαν ότι αποδεδειγμένα μπορεί να βοηθήσει, επίσης πρέπει να είναι προσεκτικοί με την χρήση των συμπληρωμάτων γανόδερμα (ganoderma lucidum) άτομα που ακολουθούν κάποια αντιπηκτική ή αντιυπερτασική αγωγή, γυναίκες εγκυμονούσες ή θηλάζουσες και φυσικά τα παιδιά.

Λεμόνι

Λεμονοθεραπεία, για αποτοξίνωση και τόνωση του οργανισμού!!!

Παρόλα τα δεινά του 2ου παγκοσμίου πολέμου, η φύση κατάφερε να ρίξει στο φως μια «θεραπευτική βόμβα» που ακόμη και οι πιο σκεπτικοί επιστήμονες δυσκολεύονται να αρνηθούν. Δεν είναι άλλη από τη λεμονοθεραπεία ή αλλιώς “The master cleanser “ κατά την οποια το λεμόνι φαίνεται ως το παλικάρι, ο άνδρας των φρούτων.
Όλη η τιμή αποδίδεται στον Stanley Burroughs ένα άνθρωπο περα εως πέρα ευλαβή, με αγάπη για το συνάνθρωπο αλλά και τη φύση. Ας δούμε λοιπόν τι κρύβει το υπέροχο λεμόνι και πως το κίτρινο χρώμα του μπορεί να φωτίσει τις σκοτεινές κρύπτες του σώματός μας.

Εν μέρει το πρόγραμμα που θα παρουσιάσουμε στηρίζεται στις αρχές της νηστειοθεραπείας και των ωφελών που τη συνοδεύουν. Δεν είναι όμως ο στόχος μας να αναλύσουμε αυτό για να μη κουράσουμε.
Πέραν αυτών που ήδη αντιμετωπίζουν κάποια προβλήματα υγείας, η παρακάτω μέθοδος είναι ιδανική για κάποιον που θέλει να κάνει αποτοξίνωση χωρίς να σέρνεται, ακολουθώντας τις καθημερινές διαδικασίες.

Μήπως βγάζετε πολλές ελιές, σπυράκια, λιπώματα; Αυτό σημαίνει ότι το σώμα σας αποθηκεύει συσσωρευμένα απόβλητα στους λεμφαδένες. Είστε έτοιμοι για τη δίαιτα!
Αυτές οι συσσωρεύσεις εκφυλίζονται σε διαφορετικούς βαθμούς προκαλώντας φθορές σε διάφορα όργανα του σώματος ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία του ατόμου και τις ευαισθησίες του.

Η κεντρική ιδέα της λεμονοθεραπείας βασίζεται στην επιλεκτική εκκαθάριση του οργανισμού από τα απόβλητα διατηρώντας παράλληλα ένα υγιές και όχι εξασθενημένο σώμα όπως γνωρίζουμε ήδη από τις επιθετικές χημικές θεραπείες ή ακόμη και δίαιτες

Iερά Μονή Ομπλού

ΕΘΝΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ

Η προσφορά της Μονής του Ομπλού στο έθνος πρό πάντων στα χρόνια της σκλαβιάς και της επανάστασης είναι παράλληλη με εκείνη όλων σχεδών των Μοναστηριών της πατρίδας μας.

Τα μοναστήρια απαραβίαστα για τους Τούρκους έγιναν καταφύγια πολλών κινδυνευόντων....ο παπάς κάτω το ράσο του κρατεί το ψαλτήρι και πηγαίνει να μάθει τα παιδιά να διαβάζουν....Το Κρυφό-Σχολειό δεν είναι θρύλος,,,ο κλήρος υπήρξε και οδηγός του ΄Εθνους και το στηριγμά του,,,

Συγκεκριμένα στο Μοριά τα τρία Μοναστήρια Μ.Σπήλαιο-Αγία Λαύρα-Ομπλός διεδραμάτισαν στην Ελληνική Επανάσταση πρωταρχικό ρόλο.

Στο Μοναστήρι του Ομπλού μέσα και κάτω από τους παγωμένους θόλους στα χρόνια της σκλαβιάς οι ευλαβικοί καλόγεροι άναβαν στις παγωμένες από την δουλεία καρδιές των σκλάβων τη φωτιά της αγάπης στην ελευθερία

<< Βραχνά ο παπάς -και ο δάσκαλος εκεί

θεριεύει την αποσταμένη ελπίδα με λόγια μαγικά,,,,>>

Στο μισοσκόταδο του νάρθηκα της Γλυκειάς Παναγιάς του Ομπλού αντηχούσαν γεμάτα εθνική προσμονή και λαχτάρα προφητικά τα λόγια του δασκάλου-καλογερόπαπα:

<<  Μην σκιάζεστε  στα σκότη,,,,,

η λευτεριά σαν της αυγής το φεγγοβόλο αστέρι

της νύχτας το ξημέρωμα θα φέρη,,,,,>>

Εδώ δίδαξε ο λόγιος Αββακούμ (1760) η σοφότατη και ιερά κεφαλή όπως χαρακτηρίστηκε.Το Μάρτιο του 1821 η Μονή του Ομπλού βρέθηκε στην πρωτοπορεία του ξεσηκωμού για την λευτεριά και έγινε το προπύργιο του αγώνα στην Πάτρα λόγω της οχυρικής δυσπόρθητης θέση,αλλά και γιατί βρίσκεται κοντά στην Πελοποννησιακή πρωτεύουσα.

Οι οπλαρχηγοί Ι.Παπαδιαμαντόπουλος,Ν.Λόντος,Δ.Κουμανιώτης,Π.Καρατζάς κ.α έχουν στενά συνδέσει την επανaστατική τους δράση με το Μοναστήρι. Συχνά καταφεύγουν εδώ, συσκέπτονται και καταστρώνουν τα πολεμικά τους σχέδια σε συνεργασία με τους Καλαβρυτινούς οπλαρχηγούς και με την καθοδήγηση του Μητροπολίτη Π.Πατρών Γερμανού που έχει μεταβάλει το Μοναστήρι σε στρατιωτικό αρχηγείομε την έναρξη της επαναστάσεως.

Σύμφωνα με χειρόγραφο που βρέθηκε στην Μονή η ίδρυσή τηςτοποθετείται στο 1315 όπου ο ιερομόναχος Ιωακείμ με δύο μαθητές του ανακαλύπτουν το εκκλησάκι της Γλυκειάς Παναγιάς και αποφασίζουν να εγκατασταθούν εκεί. Το  1581 αναγνωρίζεται ως Σταυροπηγιακή Μονή. Καταστραφικε πολλές φορές από τους Τούρκους από Ενέτους, Αλβανούς και τελευταία από τους Γερμανούς. Το καθολικό που τιμώνται στα Εισόδια της Θεοτόκου είναι βυζαντινού ρυθμού και βρίσκεται εντός της αυλής της Μονής. Η ονομασία της προέρχεται από την Αλβανική λέξη Ομπ{ι}λε  {Ομπλος}που σημαίνει<<γλυκυ>>.

Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Ένα αξιόλογο μνημείο μεγάλης αρχαιολογκής σημασίας είναι ο νάος της Παναγίας,τρίκλητος βασιλική που φέρει αψίδες ανατολικά και στα δυτικά νάρθηκα σχήματος τετραγώνου.Το τέμπλο ήταν  μαρμάρινο.Ελάχιστα κομμάτια διασώθηκαν και τρίμετρο ιαμβικής επιγραφής μόνο η αρχή:<<Ανδρών κακίστων εξελού με παμακάρ/ και θραύσον αυτόν>>.Επιστύλια έχουν μεταφερθεί στο Μουσείο Πατρών. Ως βάσεις  των κιόνων των τοξοστοιχιών χρησιμοποιήθηκαν αντεστραμμένα κιονόκρανα.Τα κιονόκρανα είναι όμοια μεταξύ τους και κατά πιθανότατα ελαξεύθηκαν για να τοποθετηθούν για την θέση που βρίσκονται μέχρι και σήμερα.

Η βασιλική της Μέτζαινας ανάγεται πιθανώτατα στο Β΄ η Γ' τέταρτον του 10ου αιώνα.Εις την βασιλική βρέθηκαν έπειτα από ανασκαφές το 1981 τρείς τάφοι λακκοειδείς(μεσοβυζ.)βρέθηκαν επίσης ελάχιστα παλαιοτουρκικά νομίσματα,ένα χάλκινο δαχτυλίδι,ένα τουρνήσιον Γούλ Βιλεχαρδουίνου (κοπής πρό του 1250).

Μπαμπιώτη

Ταξιαρχών - Μπαμπιώτη

Μετόχι της Μονής Ομπλού είναι το Μοναστήρι των Ταξιαρχών-Μπαμπιώτη πλησίων στην Πλατανόβρυση(Μέτζαινα) και στο Σαρακηνόκαστρο.Άλλοτε ονομαζόταν Μονή Κοιμήσεως

της Θεοτόκου-Μπαμπιώτη.

Το όνομα Μπαμπιώτης είναι απόδοση του Χαράλαμπος-Μπάμπης-Μπάμπος-Μπαμπιώτος

(μεγάλος Χαράλαμπος) που ήταν ιδιοκτήτης της περιοχή και συνιδρυτής της Μονής με τους μοναχούς Ροδίτη και Γρηγόριο.

Μέχρι τον 18ον αιώνα η Μόνή υπάγετο στον Ομπλό κατόπιν έγινε αυτοτελής.

Κατά την είσοδο της Μονής υπάρχει βρύση στεγνή πλέον με επιγραφή των ετών 1789 και  

1819 που αναφέρει την ανακαίνηση της Μονής.

Έξω από την περίβολο της Μονής υπάρχουν και άλλες βρύσες με άφθονο νερό που ρέουν διαρκώς σχεδόν όλο το χρόνο.

Ο ηγούμενος της Μονής Άνθιμος Αντωνόπουλος έλαβε μέρος στην επανάσταση του 1821 πολέμησε

και έπεσε στην Πάτρα.Η Μονή πυρπολήθηκε από τους Τούρκους το 1821 όπου καταστράφηκε ολοσχερός ο απέρριτος ναός των Ταξιαρχών και αντικαταστάθηκε. Ενιαφέρουσες είναι δε οι εικόνες

που βρίσκονται εντός του ναού.Το 1863 ενώθηκε οριστικά με την Μονή Ομπλού.

Μία αξιόλογη λειψανοθήκη  και ένα παλιό ευαγγέλιο,κειμήλια της Μονής Μπαμπιώτη με σχετικά

 έγγραφα φυλάσσονται στον Ομπλό

+

.

Ζέα

Δύο αποσπάσματα  δημοσιευμένα σε περιοδικό στον πολύτιμο για την υγεία μας αυτόν καρπό.

Τα οφέλη της καυτερής πιπεριάς

Είναι πάντα καλύτερο να τρώτε πολλά φρέσκα φρούτα και λαχανικά, παρά να καταβροχθίσετε ένα σκάσιμο χάπια. Ένα από αυτά τα φρέσκα ζαρζαβατικά  που αξίζει την προσοχή για τα οφέλη που παρέχει στη υγεία είναι η καυτερή πιπεριά.

Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρησιμοποιούν την καυτερή πιπεριά στη διατροφή τους. Η καυτερή πιπεριά είναι πλούσια σε ένα συστατικό, χημική ένωση, που ονομάζεται Capsaicinoids, στην οποία οφείλει την καυτερή γεύση.

Το Capsaicinoids έχει μια πολύ μοναδική ικανότητα να ανεβάσει το μεταβολισμό, την καύση των θερμίδων και τελικά να βοηθήσει στην μείωση του λίπους στο σώμα.

Η καυτερή πιπεριά είναι επίσης πλούσιο σε Καροτίνη, Λουτεΐνη, Βιταμίνη Α, Βιταμίνη C, Καψανθίνη, Καψορουμπίνη, και σε προβιταμίνες Ε, P, B1, B2, B3.

Οι μελέτες που πραγματοποιούνται τα τελευταίων 30 ετών σε ανθρώπους και ζώα, συμβουλεύουν ότι η καυτερή πιπεριά είναι ένα ασφαλές και αποτελεσματικό συστατικό που μπορεί να βοηθήσει στην διαχείρισης του βάρους.

Εκτός από τις εξαιρετικές ιδιότητες στην μείωση του λίπους η καυτερή πιπεριά έχει και πολλές άλλες ιδιότητες. Μερικά από αυτά είναι:

Η καυτερή πιπεριά είναι πλούσια σε πρωτεΐνες και βοηθάει στην ενίσχυση και δημιουργία των μυς.
Η καυτερή πιπεριά  κρατά τις βλεννώδεις μεμβράνες, το δέρμα και τα μάτια υγιείς.
Η καυτερή πιπεριά ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα και βοηθά το σώμα να αντιμετωπίσει τις μολύνσεις.
Βοηθάει στην μείωση των επιπέδων της κακής χοληστερόλης LDL, βελτιώνοντας την  καρδιαγγειακή υγεία  μειώνοντας την αρτηριακή πίεση.
Η καυτερή πιπεριά περιέχει μερικά άριστα αντιοξειδωτικά που καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που βλάπτουν τα κύτταρα και τους ιστούς.
Έχει τις άριστες αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
Είναι καλό για τη αντιμετώπιση των κρυολογημάτων και του πυρετού.
Διεγείρει τα χωνευτικά ένζυμα κάνοντας να δουλεύουν καλύτερα, βελτιώνοντας την πέψη.
Χαμηλώνει τα επίπεδα των τριγλυκεριδίων.
Η καυτερή πιπεριά βοηθάει στην απελευθέρωση της ενδορφίνης, μια χημική ένωση αρμόδια για την ανακούφιση του σώματος από τον πόνο.
Πώς να χρησιμοποιήσει την καυτερή πιπεριά
Το πρώτο όφελος ότι κάποιος παρατηρεί μετά από την κατανάλωση μετά από καυτερή πιπεριά είναι η απώλεια βάρους. Θα πρέπει να σιγουρευτείτε ότι το λαχανικό είναι φρέσκο, καθαρό και χωρίς μικροβιοκτόνα.

Οι έρευνες δείχνουν ότι ένα υγιές ανθρώπινο σώμα θα μπορούσε να μειώσει το βάρος καταναλώνοντας περίπου 10 γραμμάρια καυτερής πιπεριάς καθημερινά. Άλλα για να δει κάποιος αποτελέσματα πρέπει να καταναλώνει αυτή την ποσότητα καθημερινά για αρκετούς μήνες.

Εάν ψάχνετε για πιο γρήγορα αποτελέσματα τ, θα έπρεπε να αυξήσετε τις συνολικές ποσότητες καυτερής πιπεριάς που καταναλώνετε καθημερινά. Αυτό θα σας δώσει πιο άμεσα αποτελέσματα, αλλά να διαταράσσει το πεπτικό σύστημα. Το στομάχι μπορεί να αντέξει το κάψιμο μέχρι ενός σημείου.
Και για να υπάρχει όλο τον χρόνο καυτερή πιπεριά στο σπίτι χαράζουμε τις πιπεριές και τις τοποθετούμε σε ένα βάζο προσθέτουμε ελαιόλαδο και κατά αυτόν τον τρόπο τις διατηρούμε.

Μερομήνια

Τι καιρός λοιπόν προβλέπεται για το φθινόπωρο του 2014 και το χειμώνα, την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2015 σύμφωνα με τα μερομήνια:

Σεπτέμβρης 2014

Ο Σεπτέμβρης φαίνεται πως θα κυλήσει δυναμικά αφού από τις αρχές του κιόλας γύρο στις 5 με 8 θα έχουμε κακοκαιρίες με βροχές οι οποίες αρχικά θα εστιάσουν στα δυτικά τμήματα αλλά και αισθητή ψύχρα.
Στις 13 με 19 θα έχουμε έντονα καιρικά φαινόμενα με ισχυρές βροχοπτώσεις , βόρειους ανέμους και ψυχρές μέρες. Σιγά σιγά από τις 20 του μήνα και μετά οι κακοκαιρίες θα περιοριστούν στα δυτικά και θα σταματήσουν. Γύρο στις 25 και έπειτα θα έχουμε βελτιωμένο καιρό πλέον με μόνη ίσως εξαίρεση τη ψύχρα και την υγρασία που θα επικρατεί αυτές τις μέρες μέχρι και τέλος.

Οκτώβριος 2014

Ο μήνας Οκτώβριος αρχικά τις πρώτες μέρες φαίνεται να ξεκινάει γενικά ήπιος. 

Γύρο όμως στις 13 με 15 του μήνα αναμένονται βροχοπτώσεις κυρίως στα ανατολικά και μικρή πτώση της θερμοκρασίας.
Στις 17 με 20 του μήνα αναμένεται κακοκαιρία με αρκετά έντονες βροχοπτώσεις στα νότια και τα δυτικά κυρίως τμήματα.
Γρήγορα όμως μετά τις 20 περίπου του μήνα αναμένεται βελτίωση των καιρικών συνθηκών με τις βροχές να περιορίζονται όλο και πιο πολύ στα δυτικότερα τμήματα και σταδιακά να σταματούν.
Το υπόλοιπο του μήνα μέχρι και το τέλος του θα κυλήσει ήρεμο χωρίς βροχές αλλά με ψύχρα.

Νοέμβριος 2014

Ο μήνας Νοέμβριος φαίνεται να ξεκινάει καλός στις αρχές του μήνα με ηλιόλουστες ημέρες καθώς και με θερμοκρασίες λίγο πιο πάνω από τα φυσιολογικά για την εποχή επίπεδα. 

Από τις 14 και μετά όμως αναμένεται κάποια πτώση της θερμοκρασίας μαζί με βροχές οι οποίες δεν θα είναι έντονες.
Γύρο στις 18 τώρα αναμένουμε κάποιες κακοκαιρίες με αρκετές βροχές και καταιγίδες ερχόμενες από τα νότια , μαζί με νοτιάδες και μικρή άνοδο της θερμοκρασίας.
Μέχρι σχεδόν το τέλος του μήνα Νοεμβρίου κάπου στις 25 θα έχουμε κάποιες κακοκαιρίες ερχόμενες πάλι από τα νότια με νοτιάδες και υψηλές θερμοκρασίες για την εποχή.

Δεκέμβριος 2014

Ο μήνας Δεκέμβρης φαίνεται να ξεκινάει αρχικά μέχρι και τις 10 του μήνα με καλές καιρικές συνθήκες , χωρίς βέβαια αυτές τις ημέρες να λείπει και το κρύο.
Από τα μέσα τώρα του μήνα γύρο στις 15 αναμένουμε κάποιες κακοκαιρίες, που θα επηρεάσουν πρώτα τα δυτικά και μετέπειτα τα υπόλοιπα τμήματα με ισχυρές βροχές αλλά και χιόνια στα ορεινά της Αττικής.
Έτσι θα πορευθεί ο καιρός μέχρι και τις 20 περίπου του μήνα.
Στις 21 με 22 θα έχουμε μέρες με βελτιωμένο καιρό δηλαδή λίγες νεφώσεις κατά περιόδους και ήλιο.
Από τις 24 περίπου μέχρι και το τέλος του μήνα θα επικρατήσει γενικά νεφελώδεις καιρός με κρύο και ψιλοβρόχι.

Ιανουάριος 2015

Ο Ιανουάριος του 2015 φαίνεται ότι θα ξεκινήσει αρχικά σε νορμάλ πλαίσια αλλά ύστερα θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον.
Γύρο στις 5 με 7 του μήνα κάποιες βροχοπτώσεις που δεν θα μας απασχολήσουν ιδιαίτερα.
12 με 13 περίπου του μήνα φαίνεται ότι θα είναι γενικά καλές μέρες καιρικά αλλά δεν θα κρατήσουν για πολύ.
Από 16 με 19 (+,- , 1 η 2 μέρες ) φαίνεται ότι ο Ιανουάριος θα μας επιφυλάσσει εκπλήξεις αφού αναμένουμε έκτακτα καιρικά φαινόμενα με πολύ κρύο αλλά και χιόνια μέχρι και τα πεδινά.
16 με 19 λοιπόν αναμένουμε μεταβολή του καιρικού σκηνικού από τα δυτικά πρώτα με, κρύο, βροχές και καταιγίδες που πιθανών να δημιουργήσουν προβλήματα.
Στις 20 με 23 του μήνα αναμένουμε χιονοπτώσεις και χιονοστρώσεις μέχρι και το κέντρο της Αθήνας.
Τα φαινόμενα αναμένεται να είναι έντονα.
25 με 28 περίπου του μήνα θα έχουμε παγωνιές αρκετά χαμηλές θερμοκρασίες συνέχιση χιονοπτώσεων στα βόρεια ορεινά όπου και θα έχουν έντονο χαρακτήρα κατά περιόδους.
Αρκετό κρύο και κάποια διαστήματα χιονοπτώσεων θα έχουμε και στην Αθήνα αυτές τις ημέρες.
Μετά τις 28 με 29 του μήνα μέχρι τέλος ο καιρός θα παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης αλλά με αρκετό κρύο.

Φεβρουάριος 2015

Με άστατο καιρό μπαίνει και ο μήνας Φεβρουάριος από τις αρχές του κιόλας, με αρκετό κρύο χιόνια στα ορεινά αλλά και στα πεδινά της Αττικής.
Γύρο στις 5 με 8 του μήνα αναμένεται να κορυφωθεί η κακοκαιρία που αναμένουμε στις αρχές.
Ύστερα από τις 10 με 13 του μήνα και έπειτα σιγά, σιγά ο καιρός θα παρουσιάσει σχετική βελτίωση με τα χιόνια να εξασθενούν και να ανεβαίνουν υψόμετρο στα βόρεια ορεινά τμήματα.
Μετά θα συνεχιστούν κάποιες τοπικές βροχοπτώσεις στην Αττική.
Γενικά από τις 15 έως και τις 20 περίπου του μήνα ο καιρός θα κυλήσει με αρκετές βροχές, ψυχρές μέρες και κάποια χιόνια στα ορεινά.
Δεν θα λείψουν βέβαια και τα πολύ μικρά διαστήματα βελτίωσης ιδιαίτερα προς τις 18 με 19 του μήνα.
Μετά τις 20 και για το υπόλοιπο του μήνα αναμένουμε σταδιακή άνοδο της θερμοκρασίας και εμφανή βελτίωση του καιρού με καλές σχετικά ημέρες.

Μάρτιος 2015

Ο Μάρτιος θα ξεκινήσει αρχικά με βροχοπτώσεις που θα εστιάζουν κυρίως στα δυτικά τμήματα του νομού ενώ στα υπόλοιπα θα έχουμε και διαστήματα βελτιωμένου καιρού.
Γύρο στις 15 του μήνα αναμένουμε έντονα καιρικά φαινόμενα που θα επηρεάσουν ιδιαίτερα τις δυτικές και βόρειες περιοχές της Αττικής, μετέπειτα περίπου στις 19 του μηνός αναμένεται τα φαινόμενα να επεκταθούν και στα κεντρικά και νότια τμήματα δίνοντας έντονες βροχοπτώσεις η και καταιγίδες.
Τώρα μετά τις 20 του μήνα βροχές και καταιγίδες θα επηρεάσουν τα ανατολικά και βόρεια τμήματα του νομού, ενώ στα υπόλοιπα ο καιρός θα παρουσιάσει σημαντική βελτίωση με τις βροχές να εξασθενούν και να σταματάνε μέχρι και το τέλος του μήνα Μάρτη.

Απρίλιος 2015

Ο Απρίλης θα ξεκινήσει γενικά με καλές καιρικές συνθήκες ήλιος και πιθανότατα διαστήματα με συννεφιά θα είναι τα κύρια χαρακτηριστικά μέχρι και τις 13 περίπου του μήνα.
Ύστερα από τις 15 και έπειτα αναμένεται επιδείνωση του καιρού με καταιγίδες που θα επηρεάσουν κυρίως τα δυτικά και βόρεια τμήματα.
Η θερμοκρασία θα ανέβει λίγο αυτό το διάστημα ενώ από τις 20 και μετά αναμένεται περιορισμός των φαινομένων στα δυτικά και βόρεια και σταδιακή εξασθένηση τους.
Στις 24 περίπου μέχρι και το τέλος του μήνα ο καιρός θα κυλήσει καλός με ηλιόλουστες και ζεστές μέρες

Μάιος 2015
Ο μήνας Μάιος θα ξεκινήσει καλός με ηλιόλουστες ημέρες μέχρι και τις 15 περίπου του μήνα.
Από τις 16 με 17 κάποιες αστάθειες θα δώσουν σύντομες μπόρες κυρίως στα βόρεια και δυτικά τμήματα του νομού, τοπικά τα φαινόμενα ίσως έχουν έντονο χαρακτήρα.
Από τις 25 και έπειτα ο καιρός θα κυλήσει καλός χωρίς κάποιο ιδιαίτερο μετεωρολογικό ενδιαφέρον.

Ιούνιος 2015

Ο μήνας Ιούνιος θα κυλήσει πολύ ζεστός με ημέρες που θα έχει καύσωνα ιδιαίτερα το διάστημα από τις 16 με 18 του μήνα και μετά μέχρι και το τέλος του, φαίνεται ότι θα έχει αρκετές ζεστές ημέρες.
Στα μέσα του μήνα βέβαια θα έχουμε κάποια μελτέμια που θα κάνουν πιο υποφερτή τη θερμοκρασία στα ανατολικά τμήματα του νομού αλλά όχι στα δυτικά και νότια.
Κάποιες καταιγίδες θα έχουμε λόγο αστάθειας το διάστημα 16 με 18 του μήνα στα ορεινά τμήματα της Αττικής.

Ιούλιος 2015

Πολύ ζεστός θα κυλήσει και ο μήνας Ιούλιος , ιδιαίτερα στα μέσα του μήνα θα μας κάνει και καύσωνες .
Κάποιες καταιγίδες η μπόρες λόγο αστάθειας ίσως σημειωθούν στα γύρο ορεινά το διάστημα 17 με 20 του μήνα.
Στα τέλη του όμως αναμένεται να δροσίσει λίγο.

Μουριά,,,,

Στην περιοχή μας στην θέση Μπαμπιώτη μετόχι της Ιεράς Μονής Ομπλού βρίσκεται αυτή η σπάνια  αιωνόβια μουριά, που αυτή  την εποχή είναι κατάφωρη από μούρες.

Τα μούρα ως γνωστόν  πλούσια σε θρεπτικά συστατικά και φτωχά σε θερμίδες, υδατάνθρακες και λίπος. Χάρη σε αυτά τα χαρακτηριστικά τους, κατατάσσονται ανάμεσα στα πιο ωφέλιμα φρούτα για την υγεία, ενώ κερδίζουν μία από τις πρώτες θέσεις στη λίστα με τις «σούπερ» τροφές. Προστατεύουν από διάφορες μορφές καρκίνου, καρδιαγγειακά νοσήματα, προφυλάσσουν την υγεία του εντέρου και ενισχύουν τις λειτουργίες του εγκεφάλου. Μπορείτε, λοιπόν, να τα εντάξετε στη διατροφή σας με διάφορους τρόπους και να επωφεληθείτε από τις ευεργετικές τους δράσεις. 

Φτιάχνω μόνη μου,,,,Κηροπήγιο

Μία έξυπνη και όμορφη δημιουργία που δεν κοστίζει σχεδόν τίποτα.Τα υλικά ένα βάζο του ενός κιλού ένα όμορφο τούλι της αρεσκείας μας και ένα κομμάτι δαντέλα και η κατασκευή μας είναι έτοιμη για τις καλοκαιρινές νύχτες στο μπαλκόνι μας.

Γκίνγκο Μπιλόμπα

Άλλες Ονομασίες: Τζίγκο ή  Γίνκο η δίλοβος

Βασικές Ιδιότητες: διεγερτικό του κυκλοφορικού και τονωτικό, αντιασθματικό, αντισπασμωδικό, αντιαλλεργικό, αντιφλεγμονώδες.

Χρήσεις: για τη βελτίωση της μνήμης, σε γεροντική άνοια, σε υψηλή πίεση αίματος και αρτηριοσκλήρωση, μειώνει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών, μειώνει τα επίπεδα χοληστερόλης του αίματος, βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος ιδιαίτερα στα άκρα του σώματος, για κιρσώδεις φλέβες.              

Πως χρησιμοποιείται:
ως έγχυμα: ένα κουταλάκι του γλυκού ξηρό βότανο σε ένα φλιτζάνι βραστό νερό για 10-15'. Πίνουμε 2-3 φορές την ημέρα
Χρησιμοποιήστε το για πλύσεις σε κιρσώδη έλκη

Ιδιαίτερες προφυλάξεις:
Να γίνεται διακοπή 1 εβδομάδας μετά από κάθε 15 ημέρες συνεχόμενης χορήγησης.
Δεν συνδυάζεται με αντιθρομβωτική φαρμακευτική αγωγή και δεν επιτρέπεται η λήψη του αν έχουμε πυρετό.

Το χόμπι μου

Ένα από τα αγαπημένα μου χόμπυ τις ελεύθερες ώρες μου είναι η παλαίωση εικόνων

Bάλσαμο για το σώμα και την ψυχή

Aνέκαθεν γνωστό για τις πολλές θεραπευτικές του ιδιότητες, το βάλσαμο θεωρείται σήμερα σημαντικό φυτικό αντικαταθλιπτικό, κάτι σαν εναλλακτικό Προζάκ. Σας το παρουσιάζουμε μαζί με τις απόψεις τριών ειδικών σχετικά με τη φαρμακευτική του δράση.
Mε ιδιότητες που το κατατάσσουν σε ένα από τα πολύ σημαντικά για τον άνθρωπο θεραπευτικά βότανα, το βαλσαμόχορτο από την αρχαιότητα είναι γνωστό για την αποτελεσματική αντιμετώπιση δερματολογικών προβλημάτων, την επούλωση πληγών και την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Στις μέρες μας, όμως, είναι ένα από τα βότανα που έχουν ερευνηθεί περισσότερο και με ιδιαίτερα ενθαρρυντικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση της ήπιας και μέτριας κατάθλιψης και άλλων ψυχικών και νευρολογικών διαταραχών.

Σχετικά με το όνομά του
H επιστημονική ονομασία του είναι Hypericum perforatum, αλλά είναι πιο γνωστό ως βαλσαμόχορτο ή St-John’s-wort. Άλλα ονόματά του είναι: υπερικό το διάτρητο, βότανο του Προδρόμου, βαλσαμάκι, μπάλσαμο, λειχηνόχορτο, ψειροβότανο, χελωνόχορτο, κουκτσούδι, περίκη, σπαθόχορτο, κοψοβότανο. Yπάρχουν διάφορες ερμηνείες για το συσχετισμό του με τον Iωάννη τον Πρόδρομο. Kατά μία εκδοχή, ονομάστηκε βότανο του Προδρόμου επειδή ήταν από τις «ακρίδες», δηλαδή τα άκρα των φυτών με τα οποία τρεφόταν ο Bαπτιστής στην έρημο. Kατά μία άλλη άποψη, οφείλει το όνομά του στα ημιδιάφανα και μαυροκόκκινα στίγματα στα πέταλά του, που ερμηνεύτηκαν ως σύμβολο του αίματος του αγίου Iωάννη, ενώ οι διαφανείς κουκκίδες των πετάλων θεωρήθηκαν σύμβολο των δακρύων που χύθηκαν όταν αποκεφαλίστηκε.

Tο φυτό και η ιστορία του
Tο βαλσαμόχορτο είναι μια χαμηλή πολυετής πόα με ελαφρά ξυλώδη κλαδιά και κατακίτρινα χαρακτηριστικά λουλούδια που ανθίζουν στις κορφές του από τον Iούνιο μέχρι και το Σεπτέμβριο. Όταν πέσει πάνω τους φως, εμφανίζουν ημιδιάφανα στίγματα και μαυροκόκκινες κουκκίδες, όπου βρίσκονται έγχρωμα αιθέρια έλαια και ρητίνες. Στην αρχαιότητα, οι θεραπευτικές ιδιότητες του βαλσαμόχορτου ήταν ονομαστές. O Γαληνός και ο Διοσκουρίδης το πρότειναν ως διουρητικό, επουλωτικό, εμμηναγωγό και αιμοστατικό. Tο Mεσαίωνα αποδόθηκαν στο φυτό μαγικές ιδιότητες, ιδιαίτερα μάλιστα αν η συλλογή του γινόταν στις 24 Iουνίου, τη μέρα που εορτάζεται η μνήμη του Iωάννη του Προδρόμου. Σύμφωνα με λαϊκές δοξασίες, το υπερικό ήταν το βότανο που έδιωχνε με τη μυρωδιά του τα κακά πνεύματα. Eκτός από τη θεραπευτική του χρήση, έχει χρησιμοποιηθεί και ως πρώτη ύλη για την παραγωγή κίτρινης και κόκκινης βαφής που προοριζόταν για το χρωματισμό μάλλινων και μεταξωτών νημάτων. Tέλος, αποτελούσε βασικό συστατικό στη διαδικασία ταρίχευσης των νεκρών, από όπου και η λέξη «βαλσάμωμα».

Tι πρέπει να ξέρετε για τη φαρμακευτική του χρήση
H πιο σημαντική δραστική ουσία του βαλσαμόχορτου είναι η υπερικίνη, η οποία βρίσκεται σε ολόκληρο το φυτό, αλλά σε μεγαλύτερη συγκέντρωση στις ανθισμένες κορυφές του (που όμως, όταν πολυκαιρίσουν, χάνουν τις ιδιότητές τους). Περιέχει ακόμα φλαβονοειδή (16% στα φύλλα), ξανθόνες, φαινολικά οξέα και ίχνη αιθέριων ελαίων (0,13%). Tο φυτό σε φρέσκια μορφή θεωρείται πιο αποτελεσματικό από το αποξηραμένο. Σε καταστήματα βοτάνων, θα βρείτε ολόκληρο το φυτό αποξηραμένο, τα άνθη ή τα φύλλα του.

Οι ημέρες της εβδομάδας στην αρχαία Ελλάδα

Στην αρχαία Ελλάδα, η εβδομάδα δεν τελείωνε, αλλά άρχιζε την Κυριακή, μέχρι που η παράδοση άλλαξε, με την άφιξη του χριστιανισμού... Ας δούμε ποια ήταν τα ονόματα των ημερών, πριν υποστούν την αλλαγή.

Κυριακή: Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Ημέρα Ήλιου, όπως ονομάζεται δηλαδή σήμερα στη διεθνή γλώσσα τα αγγλικά Sunday.

Δευτέρα: Οι αρχαίοι Έλληνες την ονόμαζαν Ημέρα Σελήνης, δηλαδή Mo(o)nday στα Αγγλικά

Τρίτη: Άρεως ημέρα κατά τους αρχαίους.

Τετάρτη: Ημέρα του Ερμή

Πέμπτη: Ημέρα τους Θεού Δία

Παρασκευή: Ημέρα της Θεάς Αφροδίτης. Η Αφροδίτη ονομάζεται Venere στα ιταλικά και η Παρασκευή Venerdi.

Σάββατο: Ημέρα του Θεού Κρόνου (Saturn), δηλαδή Satur(n)day)

Εισαγωγή στην αστρονομία

Γενικά η Αστρονομία γεννήθηκε με την εμφάνιση του «διανοούμενου ανθρώπου» στον ημέτερο πλανήτη. Ειδικότερα όμως για τους Έλληνες, η «Αστρονομία» γεννήθηκε ακριβώς την ίδια ιερή εκείνη στιγμή που γεννήθηκε και η ελληνική μυθολογία και μάλιστα σε μια αμφίδρομη σχέση. Προστάτης της, η θεία Μούσα Ουρανία. Όμως και άλλοι πολιτισμοί όπως οι Μεσοποτάμιοι και οι αρχαίοι Ινδοί, παρατηρούσαν μεθοδικά τον ουρανό.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, ο τομέας της επαγγελματικής αστρονομίας χωρίζεται στο παρατηρησιακό και θεωρητικό κλάδο. Η παρατηρησιακή αστρονομία επικεντρώνεται στην απόκτηση δεδομένων από τις παρατηρήσεις των ουράνιων αντικειμένων, τα οποία στη συνέχεια αναλύονται με τις βασικές αρχές της φυσικής. Η θεωρητική αστρονομία είναι προσανατολισμένη προς την ανάπτυξη των ηλεκτρονικών ή αναλυτικών μοντέλων για να περιγράψει αστρονομικά αντικείμενα και φαινόμενα. Οι δύο τομείς που συμπληρώνουν ο ένας τον άλλο, με τη θεωρητική αστρονομία να επιδιώκει να εξηγήσει τα παρατηρησιακά αποτελέσματα, και οι παρατηρήσεις χρησιμοποιούνται για την επιβεβαίωση των θεωρητικών μοντέλων.

Η Αστρονομία ως επιστήμη με την πρόοδο των φυσικομαθηματικών επιστημών έλαβε δια μέσου των αιώνων τόση ευρύτητα ώστε να καταταχθεί στις φυσικές επιστήμες αλλά και να κατατμηθεί σε επιμέρους άλλους σημαντικούς κλάδους. Σημαντικότεροι αυτών είναι:

Πρακτική Αστρονομία ή Παρατηρησιακή Αστρονομία (ή απλά Αστρονομία) η οποία και πραγματεύεται τα όργανα, τις μεθόδους που εκτελούνται οι αστρονομικές παρατηρήσεις καθώς και οι υπολογισμοί αυτών.

Σφαιρική Αστρονομία η οποία θεωρώντας τα ουράνια σώματα ως μαθηματικά σημεία στην κοίλη επιφάνεια της ουράνιας σφαίρας αποτελεί την εφαρμογή της σφαιρικής τριγωνομετρίας στην Αστρονομία. Σ΄ αυτόν τον κλάδο οφείλεται η δυνατότητα της χαρτογραφίας και της έκδοσης αστρονομικών πινάκων.

Ουράνια Μηχανική η οποία εξετάζοντας τα ουράνια σώματα από δυναμική άποψη μελετά τις διέπουσες αυτών δυνάμεις ως και τα αποτελέσματα με βάση φυσικούς νόμους (π.χ. παγκόσμιας έλξης κ.ά.). Ο κλάδος αυτός στηρίζεται στην ανώτερη μαθηματική Ανάλυση και Θεωρητική Μηχανική. Διαμορφωτής αυτού ήταν ο Γάλλος μαθηματικός Λαπλάς στο μνημειώδες σύγγραμμά του «Μεκανίκ σελέστ».

Φυσική Αστρονομία ή Αστροφυσική η οποία εξετάζει τα ουράνια σώματα από φυσικής πλευράς, δηλαδή χημικής σύστασης, θερμοκρασίας, χρώματος, λαμπρότητας κλπ. Από αυτόν το κλάδο γίνεται η κατάταξη των ουρανίων σωμάτων (π.χ. αστέρες, πλανήτες, δορυφόροι κλπ). Κύριοι ακόμη επιμέρους κλάδοι αυτής είναι η «Αστρική Φωτομετρία» και η «Αστρική Φασματοσκοπία».

Ναυτική Αστρονομία ή Αστρονομική Ναυτιλία η οποία αποτελεί συνδυασμό της Πρακτικής Αστρονομίας και της Σφαιρικής Αστρονομίας τόσο για τις ανάγκες της ναυσιπλοΐας όσο και της αεροπλοΐας.

Περιγραφική Αστρονομία ή Κοσμογραφία η οποία περιγράφει τα ουράνια σώματα καθώς και τα διάφορα ουράνια φαινόμενα. Ο κλάδος αυτός χαρακτηρίζεται ως «ο ξεναγός του διαστήματος». Περιλαμβάνει δηλαδή τις βασικές γνώσεις της Αστρονομίας, τις οποίες και εκθέτει χωρίς αποδείξεις και χωρίς τη χρήση πολύπλοκων μαθηματικών τύπων.

Κοσμογονία σκοπός της οποίας είναι, εκ του συνδυασμού των πορισμάτων των διαφόρων άλλων κλάδων της Αστρονομίας η αποκάλυψη των νόμων της δημιουργίας και της εξέλιξης.

Η Αστρονομία είναι μία από τις λίγες επιστήμες που έχουν απομείνει, όπου οι ερασιτέχνες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, κυρίως με την παρατήρηση μεταβατικών φαινομένων όπως τα μεταβλητά αστέρια, οι κομήτες κ.ά.

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει συχνά σύγχυση μεταξύ της Αστρονομίας και της Αστρολογίας. Παρότι έχουν κοινή καταγωγή, η μεν Αστρονομία βασίζεται στην επιστημονική μεθοδολογία (επαναληψιμότητα των παρατηρήσεων, διατύπωση νόμων που ερμηνεύουν τις παρατηρήσεις), η δε Αστρολογία είναι μία ψευδοεπιστήμη που ανήκει στη σφαίρα της «προνοητικής δεισιδαιμονίας» και που διατυπώνει νόμους για την εξέλιξη της καθημερινής ανθρώπινης ζωής, βασιζόμενη κυρίως στις μεταξύ των ουρανίων και επίγειων σωμάτων μαγνητικές δυνάμεις, οι οποίοι όμως πολλάκις στερούνται συνέπειας φθάνοντας και στα όρια της απάτης.

Νεότερη διάκριση της Αστρονομίας γίνεται σε δύο μεγάλους κλάδους α) την Κλασσική Αστρονομία, που εξετάζει τις φαινόμενες θέσεις και κινήσεις των ουρανίων σωμάτων, περιγράφει τα αστρονομικά όργανα με τα οποία γίνονται οι παρατηρήσεις και εκθέτει τις μεθόδους υπολογισμών των παρατηρήσεων, ενώ συνάμα μελετά τις πραγματικές κινήσεις και τις μεταξύ των σωμάτων αυτών σχέσεις, αναζητώντας τα αίτια που τις προκαλούν, διατυπώνοντας έτσι τους μαθηματικούς τύπους που συνδέουν αυτά, και β) την Αστροφυσική που ασχολείται με τα φυσικά χαρακτηριστικά γνωρίσματα των ουρανίων σωμάτων όπως η λαμπρότητα, η θερμοκρασία, η ακτινοβολία, η χημική σύσταση κλπ.

VIDEO ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΑΝΟΒΡΥΣΗ

Ένα πολύ όμορφο video διάρκειας μόλις λίγων λέπτων που μας 

παρουσιάζει με κάθε λεπτομέρεια τα ποιό όμορφα σημεία του χωριού.

Δραστηριότητες κατοίκων

Εδώ και χιλιετίες, το κατ' εξοχήν δέντρο του μεσογειακού χώρου, η ελιά, συνυπάρχει με τους λαούς της Μεσογείου, έχει συνδεθεί με την καθημερινότητα και τις συνήθειές τους και, έχοντας ξεπεράσει τα όρια του τοπίου, έχει αφήσει τα ίχνη της σε όλους τους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στα παράλια της.

Ελιά, ένα δώρο της φύσης, μια λέξη-κλειδί για την κατανόηση της εξέλιξης πολλών περιοχών αλλά και μια πρόκληση για να ταξιδέψεις ακολουθώντας τους δρόμους και την πλούσια ιστορία της γύρω από τη Μεσόγειο, τη Μεσόγειο της Ελιάς.

 H φυσιογνωμία των λαών και των κοινωνιών πλάθεται, εκτός των άλλων, και μέσα από τον διάλογό τους με τον φυσικό χώρο που τους περιβάλλει.

Για τους Έλληνες και τους άλλους μεσογειακούς λαούς, αν θα έπρεπε να κατονομάσουμε ένα χαρακτηριστικό της οικείας σ' αυτούς φύσης, ένα καρποφόρο δένδρο που επέδρασε όχι μόνο στην κοινωνική και οικονομική ραγματικότητα, αλλά και στο πεδίο της λατρευτικής τους πρακτικής, των δοξασιών και των εθίμων, την πρώτη θέση κατέχει αναμφισβήτητα, η ελιά.Η ελιά ως αυτοφυές δέντρο - αγριελιά - πρωτοεμφανίστηκε στην ανατολική Μεσόγειο εκεί δηλαδή όπου αναπτύχθηκαν μερικοί από τους αρχαιότερους πολιτισμούς.

Πρόσφατες αρχαιολογικές έρευνες στις Κυκλάδες, την καρδιά του Αιγαίου, έφεραν στο φως απολιθωμένα φύλλα ελιάς, τα οποία σύμφωνα με τις σύγχρονες μεθόδους χρονολόγησης φαίνεται να είναι ηλικίας 50-60.000 ετών.

Με λίγες σταγόνες λάδι από το καντήλι του Αϊ-Νικόλα γαλήνευαν οι ναυτικοί τη θάλασσα ...

Αξεπέραστη πηγή ζωής, η ελιά είναι παρούσα στα κείμενα των αρχαίων και των σύγχρονων ελλήνων συγγραφέων και ποιητών.

Γοητευμένοι από το φως της και τις υπέροχες αρχέγονες ιστορίες που μόνο αυτή ξέρει τόσο όμορφα να διηγείται, την ύμνησαν όσο λίγα δέντρα γιατί την αγάπησαν πολύ.

Χωρίς την ελιά το ελληνικό τοπίο θα ήταν πιο φτωχό και οι Έλληνες καλλιτέχνες και ποιητές θα είχαν χάσει μια μοναδική πηγή έμπνευσης.

Η χρησιμοποίηση του δέντρου της ελιάς και των προϊόντων της στην αρχαία τελετουργία καθόρισε από πολύ νωρίς τον συμβολισμό του σαν δέντρο του καλού δίνοντας του μια ξεχωριστή θέση.

Πολύτιμο κι αγαπημένο δέντρο των Ελλήνων και των άλλων μεσογειακών λαών, συνδεδεμένο με την αναγέννηση και το φως, εξακολουθεί μέχρι σήμερα να θεωρείται θεϊκό δώρο, σύμβολο ειρήσης, προστασίας και γονιμότητας.

Το λάδι της ελιάς, όπως το στάρι και το κρασί, αποτελεί στη σύγχρονη λατρεία θρησκευτικό αγαθό και χρησιμοποιείται σε πολλές τελετές της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκείας.

 Η ελιά ευδοκιμεί σχεδόν αποκλειστικά στην λεκάνη της Μεσογείου και ο τρόπος καλλιέργειας της αποτελεί βασικό παράγοντα διατήρησης του οικοσυστήματος.

Ζει και προσφέρει καρπούς για αιώνες, καλλιεργείται σε κάθε έδαφος, αγαπά το μεσογειακό κλίμα, ζητά έλάχιστη περιποίηση και αξιοποιείται πλήρως ως καρπός, φύλλωμα και ξύλο.

Η ελιά συμβάλλει στην αποτροπή της διάβρωσης σε περιοχές με οξυμένο το φαινόμενο της ερημοποίησης κι αποτελεί πρωταρχικό παράγοντα ανάπτυξης περιοχών με σοβαρά προβλήματα απασχόλησης και συνοχής.

Ελιά, σύμβολο γαλήνης, γονιμότητας, ειρήνης. Τα κλαδιά της έγιναν στεφάνια για να στεφανώνουν τους νικητές των Ολυμπιακών αγώνων και ο πολύτιμος χυμός των καρπών της, το ελαιόλαδο, ήταν το βραβείο για τους νικητές των περίφημων Παναθηναϊκών Αγώνων που γίνονταν προς τιμή της θεάς Αθηνάς.

Σήμερα υπάρχουν στην Ελλάδα 150.000.000 περίπου ελαιόδεντρα, λειτουργούν 2.800 ελαιοτριβεία και 500.000 οκογένειες ζουν από την καλλιέργεια της ελιάς, αφού σε αρκετές - κυρίως άγονες - περιοχές το ελαιόλαδο αποτελεί το αποκλειστικό εισόδημα των κατοίκων.

 Η επί χιλιετίες παρουσία της ελιάς στον ελληνικό αλλά και τον ευρύτερο μεσογειακό χώρο, εκτός από την καθημερινή ζωή κα τις λατρευτικές συνήθειες, επηρέασε τα ήθη και τα έθιμα των λαών που έζησαν και ζούν κάτω από τη σκιά της δημιουργώντας με το πέρασμα των χρόνων έναν εντελώς ιδιαίτερο πολιτισμό, τον Πολιτισμό της Ελιάς.

Αυτή είναι η κύρια ασχολεία των κατοίκων στην Πλατανόβρυση η καλλιέργεια της ελιάς. Η περιοχή βγάζει ένα από τα καλύτερα ποιοτικά λάδια σχεδόν  πανελλαδικά.






Αθανασία Καφεντζή

Ερυμάνθιος Κάπρος

Ο ΤΕΤΑΡΤΟΣ Άθλος πού ανατέθηκε στον Ηρακλή ήταν να αιχμαλωτίσει ζωντανό τον Ερυμάνθιο Κάπρο, ένα θηρίο πελώριο και φοβερό στην όψη πού λυμαινόταν τις κατάφυτες με κυπαρίσσια πλαγιές του Ερύμανθου και τα δάση της Λαμπειας στην Αρκαδία, καταστρέφοντας την περιοχή της Ψωφίδας. Ο Ερύμανθος ονομάστηκε από έναν γιο του  Απόλλωνα πού τον τύφλωσε η Αφροδίτη επειδή την είδε γυμνή να λούζεται , για να την εκδικηθεί ο Απόλλων σκότωσε τον Άδωνη, τον ερωμένο της. Το όρος όμως ήταν αφιερωμένο στην Άρτεμη.

 Καθ’ οδόν προς τον Ερύμανθο περνώντας από τη Φολόη – όπου σκότωσε κάποιον Σαυρο, έναν άκαρδο ληστή ο Ηρακλής φιλοξενήθηκε από τον κένταυρο Φόλο, γιο του Σειληνου με μια νύμφη φλαμουριάς . Ο Φόλος κέρασε τον Ηρακλή ψητό, ενώ ο ίδιος προτίμησε το ώμό κρέας, και δεv τολμούσε να ανοίξει το γεμάτο κρασοπιθαρο, κοινή περιουσία όλων των Κενταύρων, ώσπου ο Ηρακλής του θύμισε ότι ακριβώς για τούτη την περίπτωση το άφησε ο Διόνυσος στη σπηλιά πριν από τέσσερις γενιές. Μόλις οσμίστηκαν οι Κένταυροι το δυνατό κρασί, άρχισαν να αγριεύουν . Οπλισμένοι με τεράστιους βράχους, με ξεριζω­μένα ελατά, με δαυλούς και με μπαλτάδες επιτέθηκαν κατά της σπηλιάς του Φόλου. Ενώ ο Φόλος κρύφτηκε τρομοκρατημένος, ο Ηρακλής απέκρουσε γενναία τούς πρώτους δύο επιδρομείς, τον Αγχιο και τον Αγριο, με πραγματικό καταιγισμό από πυρακτωμένα κάρβουνα . Τότε η Νεφέλη, η συννεφογιαγια των Κενταύρων, έριξε δυνατή μπόρα πού χαλάρωσε τη χορδή στο τόξο του Ηρακλή και έκανε το έδαφος γλιστερό. Ωστόσο ο Ηρακλής φάνηκε αντάξιος των προηγούμενων επιτυχιών του και σκότωσε μερικούς Κένταυρους, μεταξύ των οποίων τον Όρειο και τον Υλαιο. Οι υπόλοιποι έφτασαν τρέχοντας μέχρι το Μαλέα, όπου βρήκαν καταφύγιο στον βασιλιά τους Χείρωνα, τον οποίο οι Λαπιθες είχαν εκδιώξει από το Πήλιο.

Ένα βέλος από το τόξο του Ηρακλή διαπέρασε το μπράτσο του Έλατου και καρφώθηκε παλλόμενο στο πόδι του Χείρωνα. Συντριμμένος από το ατύχημα, πού συνέβη στον γέροντα φίλο του, ο Ηρακλής τράβηξε το βέλος ο ίδιος, ο Χείρων διέθεσε τα φάρμακα πού χρειάζονταν για την περιποίηση των πληγών, αλλά δεν ωφέλησαν τίποτα και αποσύρθηκε βογκώντας από τον πόνο στη σπηλιά του , δεν μπορούσε όμως να πεθάνει επειδή ήταν αθάνατος. Αργότε­ρα ο Προμηθεύς προσφέρθηκε να αναλάβει την αθανασία του στη θέση του Χείρωνα και ο Ζευς ενέκρινε την αλλαγή· μερικοί όμως λένε ότι δεν ήταν τόσο εξαιτίας των πόνων πού διάλεξε το θάνατο ο Χείρων, όσο μάλλον επειδή κουράστηκε πολύ από την ατελείωτη ζωή του.

Οι Κένταυροι διέφυγαν εδώ κι εκεί: μερικοί στη Φολόη με τον ΕυρυτΙωνα, άλλοι στον ποταμό Εύηνο με τον Νεόσο, κάμπόσοι στα όρη του Μαλέα και τέλος κάποιοι στη Σικελία, όπου σκοτώθηκαν από τις Σειρήνες. Τούς υπόλοιπους δέχτηκε ο Ποσειδών στην Ελευσίνα και τούς έκρυψε μέσα σε ένα μεγάλο βράχο. Ο Ηρακλής σκότωσε και αργότερα μερικούς Κένταυρους, μεταξύ των οποίων και τον Όμαδο από την Αρκαδία επειδή ήθελε να βιάσει την Αλκυόνη, αδελφή του Ευρυσθέα. Παίρνοντας εκδίκηση ακόμα και για προσβολές πού υπέστησαν εχθροί του δοξά­στηκε ο Ηρακλής.

 Εν τω μεταξύ ο Φόλος, ασχολούμενός με την ταφή των νεκρών συγγενών του, τράβηξε και περιεργάστηκε ένα από τα βέλη του Ηρακλή, «πως έπεσε θύμα τόσο ασήμαντης αμυχής ένα πλάσμα δυνατό σαν κι αυτόν;» αναρωτιόταν, όταν το βέλος γλίστρησε ανάμεσα στα δάχτυλά του και καρφώθηκε στο πόδι του σκοτώνοντας τον επιτόπου. Ο Ηρακλής διέκοψε την καταδίωξη των Κενταύρων, επέστρεψε στη Φολόη και κήδεψε με μεγάλη πολυτέλεια τον Φόλο στα ριζά του όρους πού πήρε το όνομα του. Ο ποταμός Ανιγρος απέκτησε τέτοια δυσοσμία, από τις πηγές του μέχρι και το όρος Λάπιθος, επειδή ο κένταυρος Πυληνωρ, γρατσουνισμένος από βέλος του Ηρακλή, εκεί είχε καταφύγει για να καθαρίσει την πληγή του. Κατ’ άλλους η δυσοσμία προκλήθηκε από τον Μελάμποδα μερικά χρόνια νωρίτερα όταν πέταξε μέσα στον Ανιγρο τα σιχαμερά αντικείμενα πού είχε χρησιμοποιήσει για την κάθαρση των θυγατέρων του Προιτου.

 Επιτέλους ο Ηρακλής ξεκίνησε για το κυνήγι του Κάπρου στις όχθες του ποταμού Ερύμανθου . Η σύλληψη όμως ενός τέτοιου άγριου θηρίου ζωντανού αποτελούσε εξαιρετικά δύσκολο έργο , με δυνατές φωνές το έδιωξε από το δάσος, το οδήγησε σε ένα σωρό από χιόνι και πήδηξε στην πλάτη του. Το αλυσόδεσε και το κουβάλησε στους ωμούς ζωντανό στις Μυκήνες μόλις άκουσε όμως ότι οι Αργοναύτες άρχισαν να μαζεύονται για να φύγουν στην Κολχίδα, παράτησε τον Κάπρο έξω από την πόλη στην αγορά και ξεκίνησε συντροφιά με τον Ύλα να συναντήσει την αποστολή, χωρίς να περιμένει περαιτέρω οδηγίες από τον Ευρυσθέα, πού είχε κρυφτεί στο χάλκινο πιθάρι. Ποίος σκότωσε τελικά τον αιχμαλωτισμένο Κάπρο είναι άγνωστο πάντως οι χαυλιόδοντες του φυλάσσονταν στο ναό του Απόλλωνα στην Κύμη της Ιταλίας .

 Κατ’ άλλους ο Χείρων πληγώθηκε τυχαία, όταν ένα βέλος διαπέρασε το αριστερό του πόδι, ενόσω φιλοξενούσε τον Ηρακλή στο Πήλιο συντροφιά με τον Φόλο και τον νεαρό Αχιλλέα. Μετά από εννιά μέρες ο Δίας τοποθέτησε την εικόνα του Χείρωνα ως τον αστερισμό του κενταύρου ανάμεσα στα άστρα. Μερικοί όμως υποστηρίζουν ότι ο αστερισμός κένταυρος είναι ο Φόλος, ο οποίος τιμήθηκε με αυτό τον τρόπο από τον Δία επειδή είχε διακριθεί περισσό­τερο από όλους στην οιωνοσκοπία . Ο Τοξότης του Ζωδιακού Κύκλου είναι επίσης Κένταυρος: κάποιος Κρότος πού ζούσε στον Ελικώνα και τον υπεραγαπούσαν οι ετεροθαλείς αδελφές του, οι Μούσες