Πετιμέζι

Ο μήνας που διανύουμε λέγεται και τρυγητής καθώς είναι ο μήνας του τρύγου και του σταφυλιού.Το πετιμέζι που προκύπτει από το βράσιμο του μούστου ,περιέχει πλήθος θρεπτικών συστατικών που θεωρούνται ιδιαίτερα ωφέλιμα για την υγεία μας.
Μπορεί για αρκετά χρόνια να  είχε ξεχασθεί αλλά σε πολλές περιοχές της επαρχίας οι κάτοικοι συνηθίζουν να το πίνουν ως σφηνάκι το πρωί καθώς έχει αποδειχθεί ότι είναι πλούσιο σε ενέργεια, σίδηρο και ασβέστιο.
Παράλληλα το πετιμέζι  αποτελεί άριστη πηγή σιδήρου,ανακουφίζει από τα ενοχλητικά συμπτώματα του πονόλαιμου ενώ αποτελεί ασπίδα προστασίας για την κατάθλιψη.

Σύμφωνα με τους διαιτολόγους το πετιμέζι επειδή είναι η συμπυκνωμένη μορφή του σταφυλιού, μία και μόνο κουταλιά μπορεί να παρέχει ότι και σχεδόν ένα τσαμπί σταφύλι.
Το τίμημα του υψηλού θερμιδικού φορτίου δείχνει μηδαμινό μπροστά στην περιεκτικότητα του σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, μαγγάνιο, φώσφορο, κάλιο και χαλκό.
Πλέον το  ξεχασμένο πετιμέζι έχει εισβάλλει σε όλες τις γκουρμέ κουζίνες. Η νέα τάση στη διατροφή αλλά και η τελευταία λέξη της μόδας στις γλυκές αλχημείες των διάσημων σεφ προέρχεται από το σταφύλι.
Πλέον και οι  επώνυμοι έλληνες σεφ έχουν εντάξει στα πιάτα τους  το αρχαίο αυτό γλυκαντικό   κερδίζοντας τις εντυπώσεις
 ο χυμός των σταφυλιών
Ανάλογη όμως διατροφική αξία έχει και ο μούστος, ο χυμός των σταφυλιών που προκύπτει από τη σύνθλιψή τους περιέχει και αυτός με την σειρά του πολλά θρεπτικά συστατικά (υδατάνθρακες, αμινοξέα, βιταμίνες, μέταλλα, φαινόλες).
Συγκεκριμένα, είναι πλούσιος σε βιταμίνη Α, βιταμίνη C καθώς και σε βιταμίνες του συμπλέγματος Β, ενώ από μεταλλικά στοιχεία περιέχει ασβέστιο, φώσφορο, κάλιο και σίδηρο. Είναι καλή πηγή υδατανθράκων λόγω των σταφυλοσακχάρων που περιέχει κι έτσι αποτελεί καλή πηγή ενέργειας για τον οργανισμό. Επιπλέον, έχει και αντιοξειδωτική αλλά και αντικαρκινική δράση.

Οκτώβριος

Ο δέκατος μήνας του Γρηγοριανού Ημερολογίου, με διάρκεια 31 ημερών. Πήρε την ονομασία του από τη λατινική λέξη Octo (=οκτώ), επειδή στο αρχαίο δεκάμηνο ρωμαϊκό ημερολόγιο ήταν ο όγδοος στη σειρά μήνας. Στη συνέχεια, με την προσθήκη του Ιανουαρίου και του Φεβρουαρίου, το ρωμαϊκό ημερολόγιο έγινε δωδεκάμηνο. Ο Οκτώβριος μετακινήθηκε στη δέκατη θέση, αλλά διατήρησε την παλιά του ονομασία.Στην αρχαία Ελλάδα ο Οκτώβριος ισοδυναμούσε με το δεύτερο δεκαπενθήμερο του μήνα Βοηδρομιώνα και το πρώτο δεκαπενθήμερο του μήνα Πυανοψιώνα. Η περίοδος αυτή ήταν πλούσια σε γιορτές (Πυανόψια, Οσχοφόρια, Θεσμοφόρια), καθώς οι Αθηναίοι φρόντιζαν να εξασφαλίζουν τη θεϊκή προστασία για το κύκλο των γεωργικών εργασιών, που μόλις άρχιζε. Αργότερα, για τον ίδιο λόγο οι Ρωμαίοι θυσίαζαν ένα άλογο στο Πεδίο του Άρεως για να πάνε καλά τα σπαρτά.Στο λαϊκό καλεντάρι, ο Οκτώβριος ονομάζεται Αϊ-Δημήτρης, από τη μεγάλη χριστιανική γιορτή του Αγίου Δημητρίου (26 Οκτωβρίου), Βροχάρης και Σποριάς (Σποριάτης ή Σπαρτός), για τις ευεργετικές βροχές στη σπορά (σχετική η παροιμία «Οκτώβρη και δεν έσπειρες, οχτώ σακιά δεν γέμισες») και Μπρουμάρης (ομιχλώδης, σκοτεινός).

Χειροποίητο σαπούνι από αγνό ελαιόλαδο.

Υλικά :
~~~~~~~
Να θυμόμαστε την αναλογία 1,3,5.
1 κιλό καυστική σόδα(Την αγοράζουμε από μαγαζί με χημικά είδη και δεν νομίζω να στοιχίζει πάνω από δύο ευρώ το κιλό)
3 κιλά νερό βρύσης.
5 κιλά ελαιόλαδο (Μπορούμε αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε χρησιμοποιημένα τηγανόλαδα ή πολυκαιρισμένο ελαιόλαδο αφού τα περάσουμε από ένα τουλουπάνι ώστε να καθαρίσουμε τα στερεά κατάλοιπα που υπάρχουν.
Εγώ χρησιμοποιώ αγνό παρθένο ελαιόλαδο. Δύο πλαστικές λεκάνες ή δοχεία από χρώματα χωρητικότητας 5 και 15 λίτρων. Μια ξύλινη ή ανοξείδωτη κουτάλα.
Πλαστικά γάντια.
Ένα ξύλινο πλαίσιο διαστάσεων 50x40x20 εκατοστά (θα χρησιμοποιηθεί για καλούπι)η 
χάρτινα κουτιά από γάλα.
Ένα μεγάλο μαχαίρι για να κόψουμε το σαπούνι.
Mία παλιά εφημερίδα.
Παρασκευή:
~~~~~~~~~~~
Η όλη διαδικασία γίνεται σε ανοικτό χώρο π.χ. σε μία ταράτσα η στην αυλή.
 Στρώνουμε μερικά φύλλα από την εφημερίδα και πάνω στην εφημερίδα τοποθετούμε το ξύλινο πλαίσιο.
 Παίρνουμε το μικρό δοχείο των πέντε λίτρων και ρίχνουμε τα τρία κιλά νερό.
 Στη συνέχεια διαλύουμε στο νερό ένα κιλό καυστική σόδα με την κουτάλα και με αυτό τον τρόπο ετοιμάζουμε το διάλυμά μας. Το δοχείο θερμαίνεται. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τη καυστική σόδα να μην μπει στο μάτι μας και να φοράμε τα πλαστικά γάντια γιατί διαφορετικά θα κάψουμε τα χέρια μας αν έρθει σε επαφή με το δέρμα.
 Στο άλλο δοχείο των 15 λίτρων ζυγίζουμε έξι κιλά ελαιόλαδο.
 Στη συνέχεια ρίχνουμε το διάλυμα νερού σόδας στο δοχείο με το ελαιόλαδο και ανακατεύουμε γρήγορα με την κουτάλα. Αρχίζει ο σχηματισμός σαπουνιού και στη συνέχεια πήζει το ελαιόλαδο.
 Μετά ρίχνουμε στο καλούπι το σαπούνι.
 Μετά από πέντε ώρες περίπου κόβουμε με το μαχαίρι το σαπούνι για πρώτη φορά και την επομένη μέρα αφαιρούμε το καλούπι και κόβουμε με το μαχαίρι τις πλάκες του σαπουνιού. 
Παρατηρήσεις:
Το σαπούνι μπορεί να χρησιμοποιηθεί άμεσα, αλλά καλό θα ήταν να το αφήναμε σε ανοιχτό χώρο ένα με δύο μήνες για να ωριμάσει.
Από το ξύλινο πλαίσιο θα δούμε να φεύγουν κάποια απόνερα. (Είναι απολύτως φυσιολογικό).
Με αυτή τη συνταγή παράγονται περίπου οχτώ κιλά σαπούνι.
Αυτό το σαπούνι είναι ιδανικό για να καθαρίζει τους λεκέδες από τα ρούχα και να πλενόμαστε καθημερινά.
Υ Γ
Αν θέλουμε να φτιάξουμε μικρότερη ποσότητα διαιρούμε τα υλικά βάση με την ποσότητα ελειολάδου που έχουμε ....( και μια όμορφη ιδέα μπορούμε να κάνουμε μπομπονιέρες βαφτίσεως 
σε διάφορα σχέδια διαθέτοντας καλούπια....

Θέατρο Απόλλων Πάτρα

Η Πλατεία Βασιλέως Γεωργίου Α΄ πιο γνωστή ως Πλατεία Γεωργίου Α΄ ή όπως έχει επικρατήσει στους Πατρινούς Πλατεία Γεωργίου είναι η κεντρική πλατεία της Πάτρας. Δημιουργήθηκε επί κυβερνήτη Καποδίστρια και με το σχέδιο που συνέταξε ο απεσταλμένος του κυβερνήτη Σταμάτης Βούλγαρης το 1829. Το σχέδιο απέβλεπε στην δημιουργία της Πάτρας από την αρχή, αφού η πόλη είχε καταστραφεί εξ ολοκλήρου κατά την επανάσταση. Το σχέδιο περιελάμβανε ανάπτυξη της νέας πόλης δίπλα στην παλιά με κάθετους και οριζόντιους δρόμους και νέες μεγάλες πλατείες. Κατά καιρούς έχει αλλάξει πολλές ονομασίες. Ξεκίνησε ως Δημοκρατίας, άλλαξε σε Καλαμογδάρτη, Όθωνος, Κεντρική, Θωμόπουλου, Εθνική, Παλλιγενεσίας και από το 1863 Γεωργίου Α΄ προς τιμήν του βασιλέως Γεώργιου Α'.
Το θέατρο Απόλλων στην πλατεία Γεωργίου Α΄
Στην πλατεία υπάρχει και το Θέατρο Απόλλων έργο του Τσίλλερ. Το 1875 τοποθετήθηκαν τα δύο συντριβάνια που υπάρχουν και σήμερα, τα οποία παραγγέλθηκαν στην Ιταλία. Έχει ανακατασκευαστεί πάρα πολλές φορές με τελευταία το 2006. Αποτελεί το κέντρο των καρναβαλικών εκδηλώσεων και είναι τόπος πολιτικών συγκεντρώσεων και συναυλιών. Εκεί ο Περικλής Καλαμογδάρτης το 1843 ανέγνωσε το πρώτο σύνταγμα της Ελλάδος και για αυτόν τον λόγο η πλατεία αργότερα πήρε και το όνομά του.

Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Σπάτα (Ν.Αχαίας)

Ιερά μονή Αγίου Νικολάου (Σπάτα) Βρίσκεται στο 17o χλμ. ανατολικά της Βάρδας και 1.500 μέτρα από το Χωρίο Σπάτα.
Η Μονή κτίσθηκε πριν 200 περίπου χρόνια εκεί όπου ευρέθηκε η ιερή εικόνα του Αγίου Νικολάου και απετέλεσε την αιτία της περαιτέρω αναπτύξεως της. Δύο εκδοχές υπάρχουν για την εύρεση της εικόνας. Η πρώτη είναι ότι η εικόνα ευρέθη από κάποιο βοσκό ο οποίος ακολουθώντας ένα του ζώο τον οδήγησε στην πηγή, του Αγίου απ’ την οποία αυτό έπινε νερό. Η δεύτερη ότι, άλλοι βοσκοί που είχαν τα ζώα τους στο απέναντι της Μονής βουνό είδαν μια λάμψη, η πορεία της οποίας απ’ τη Δύση προς την Ανατολή τερμάτιζε στο μέρος όπου σήμερα βρίσκεται η Μονή. Η εικόνα Αγίου Νικολάου ΣΠΑΤΑ
Κατόπιν έρευνας βρήκαν την Αγία εικόνα.
Η Μονή αποτελείται από τρία κτιριακά συγκροτήματα το παλαιότερο είναι ο Ναός, το μικρό αρχονταρίκι, η τράπεζα, παλαιοί  μικροί ξενώνες κτλ. Το δεύτερο είναι κτίριο του ορφανοτροφείου της Μονής, και το τρίτο Ξενώνες και αίθουσα φιλοξενίας.
Η Μονή εορτάζει τρεις φορές το χρόνο. Στις 6 Δεκεμβρίου ημέρα μνήμης του αγίου. Την 10ην Μαΐου ιδιαίτερα και πιο πανηγυρικά, ημέρα μετακομιδής του ιερού Λειψάνου του Αγίου Νικολάου από τα Μύρα της Λυκίας προς το Μπάρι της Ιταλίας. Και κατά την εορτή της Αγίας Πεντηκοστής.
Τα μαρτυρούμενα θαύματα του Αγίου είναι πάμπολα γι’ αυτό και κατά τας πανηγύρεις του η Μονή κατακλύζεται από πλήθος προσκυνητών από την Ηλεία και την Αχαϊα κυρίως αλλά και από πολλά μέρη της Ελλάδος.

Μονή Γηροκομείου

Η Ιερά Μονή Παναγίας της Γηροκομίτισσας ιδρύθηκε τον 10ο αιώνα μ.Χ. στην περιοχή του Γηροκομείου νοτιοδυτικά της Πάτρας. Χτίστηκε πάνω στα ερείπια του Αρχαίου Ναου της θεάς Αρτέμιδος γι'αυτο και το καθολικό της Μονής είναι αφιερωμένο στον Άγιο Αρτέμιο. Είναι προφανές ότι η Μονή διατηρούσε γηροκομείο κατά την Βυζαντινή περίοδο (απο εκεί προέρχεται και το όνομα).
Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ήταν η έδρα του Μητροπολίτη Πατρών. Η Μονή πυρπολήθηκε από τους Τουρκαλβανούς το 1770 και από τους Τούρκους κατα την Επανάσταση του 1821. Στο ίδιο μέρος έγινε και η μάχη του Γηροκομείου το 1821 στην οποία ο Ελληνικός Στρατός βγήκε νικητής με αρχηγό τον Γέρο του Μοριά. Το 1943 οι μοναχοί εξορίστηκαν από τους Γερμανούς στην Ιερά Μονή Μπάλα. Η Ιερά Μονή Γηροκομειού ήταν Πατριαρχική, Βασιλική και Σταυροπηγιακή.
Η Ιερά Μονή Γηροκομείου είναι μία από τις αρχαιότερες Μονές της Ελλάδος. Ιδρύθηκε γύρω στον 10ο αιώνα , τότε δηλαδή που εμφανίστηκε ο Μοναχισμός στην κυρίως Ελλάδα.
Η ονομασία της οφείλεται στο ότι, στο χώρο που ιδρύθηκε η Μονή, προϋπήρχε γηροκομείο που διέθετε και Ναό, ή κατ' άλλους στο ότι, όταν οι Μοναχοί ίδρυσαν το Μοναστήρι έκτισαν ταυτόχρονα και συντηρούσαν Γηροκομείο, πράγμα άλλωστε όχι άγνωστο για τα Μοναστήρια της Βυζαντινής εποχής. Μία όμως παλιά παράδοση, που δέχεται και ο ιστορικός Θωμόπουλος, συνδέει την ίδρυση και το όνομα της Μονής με τον Άγιο Αρτέμιο, τη μεταφορά του Ιερού Λειψάνου του Αγίου Ανδρέου στην Κωνσταντινούπολη και το υδραγωγείο της πόλεως.
Στον τόπο που είναι κτισμένη η Ι. Μονή κατά την προχριστιανική εποχή υπήρχε ειδωλολατρικός ναός πιθανόν της θεάς Αρτέμιδος. Στον τοίχο της βόρειας πτέρυγος της Μονής (έξω από τα κελλιά των μοναχών) υπάρχει εντοιχισμένο τμήμα από κιονόκρανο ιωνικού ρυθμού του προχριστιανικού ναού.
Το 1204, έτος κατά το οποίο καταλήφθηκε η Πάτρα από τους Φράγκους, βρισκόταν σε μεγάλη ακμή, γι' αυτό και τα διάφορα ιεροπολεμικά τάγματα της Δύσεως διαπληκτίσθηκαν για την κατάληψή της. Οι Πατέρες της Ι. Μονής εξηναγκάσθησαν υπό των κατακτητών Φράγκων να επιλέξουν μεταξύ της υπακοής στον Πάπα της Ρώμης και της εξορίας. Προτίμησαν αξιεπαίνως το δεύτερο
Η Μονή υπήρξε για ένα χρονικό διάστημα και Βασιλική. Υπήγετο στον Βασιλέα Δεσπότη του Δεσποτάτου του Μυστρά Παλαιολόγον.
Η Μονή πυρπολήθηκε από τους Τουρκαλβανούς την Μ. Παρασκευή του 1770 (13 Απριλίου) κατά τα Ορλωφικά και την Κυριακή των Βαΐων του 1821 (3 Απριλίου). Στην περίοδο της Εθνεγερσίας έγινε θέατρο πολλών μαχών. Κρίσιμη για την έκβαση του Αγώνα του '21 ήταν η μάχη που κερδήθηκε στην περιοχή της Μονής, την 9η Μαρτίου 1822, από τον Θ. Κολοκοτρώνη, που δίκαια αποδόθηκε σε θαύμα της Παναγίας της Γηροκομήτισσας.
Η Μονή υπήρξε για πολύ καιρό Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή.
Το 1943 οι Μοναχοί εκδιώχθηκαν από τη Μονή και έφυγαν εξόριστοι για ένα χρόνο στο Παλιομονάστηρο, (Μονή Μπάλα) όπου μετέφεραν με συγκίνηση την Ιερά Εικόνα της Γηροκομμήτισσας και τα Ιερά Λείψανα των Αγίων.
Το πρώτο Καθολικό της Μονής (ο Ναός) ήταν βυζαντινού ρυθμού με τρούλλο και κίονες. Το 1806 κατέπεσε από σεισμό. Μαρμάρινο ανάγλυφο με σταυρούς κ.λ.π., που βρίσκεται εντειχισμένο παρά την κλίμακα της Ι. Μονής, είναι έργο του 9ου ή του 10ου αιώνα. Ο σημερινός Ναός και τα κελλιά κτίσθηκαν από το 1833 ως το 1836. Το θαυμάσιο μαρμάρινο τέμπλο κατασκευάσθηκε το 1852 από Τήνιο γλύπτη.
Στο Ναό φυλάσσεται ο πάνσεπτος θησαυρός της Μονής, η θαυματουργός εικόνα της Παναγίας της Γηροκομητίσσης, σε επιβλητικό μαρμάρινο θρόνο, καθώς και η αξιόλογης τέχνης εικόνα της Παναγίας, που φέρει την επιγραφή "Μήτηρ Θεού, η Αληθινή" (η μόνη διασωζομένη εικόνα με την ονομασία αυτή), η οποία είναι έργο του 14ου αιώνα, καθαρίσθηκε δε και συντηρήθηκε επιμελώς από το Χριστιανικό και Βυζαντινό Μουσείο Αθηνών το 1988-1989.
Η ανατολική μάνδρα της Μονής ανεγέρθηκε το 1958.
Η Ι. Μονή από τη φθορά του χρόνου και κυρίως λόγω του καταστρεπτικού σεισμού του έτους 1993 υπέστη μεγάλες ζημιές. Ανακαινίστηκε κατά τα έτη 1995 - 1999.
Η Ιερά Μονή Γηροκομείου πανηγυρίζει το Δεκαπενταύγουστο, δευτερευόντως δε την Τρίτη του Πάσχα και την 23ην Αυγούστου.

Αχάια Κλάους

Το 1859 ο Γουσταύος Κλάους, αντιπρόσωπος της εταιρείας Φελς και Σια, προβαίνει στην αγορά μια έκτασης 60 στρεμμάτων στα 500 μέτρα υψόμετρο, στην περιοχή του Ριγανόκαμπου από τον κτηματία Γεώργιο Κωστάκη. Εκεί έχτισε την θερινή κατοικία του, στην οποία φρόντισε να φυτέψει αμπέλια
Το 1861 ιδρύει την οινοποιητική εταιρεία Αχάϊα Κλάους. Στην αρχή διαχειριζόταν το κτήμα του με την εταιρεία "Γιάκομπ Κλίπφελ". Τα πρώτα χρόνια της Αχάϊα Κλάους ήταν πραγματικά δύσκολα αφου επιθέσεις των συμμοριών της περιοχής ήταν καθημερινό φαινόμενο. Παρόλα αυτά κατάφερε να επιβιώσει και να εδραιωθεί στην περιοχή χάρη στους δεσμούς του με την κεντρική εξουσία.
Το 1872 οι ιδιοκτήτες της Φελς και Σια, ο Θεόδωρος Χάρμπουργκερ και ο Γουσταύος Κλάους αποφάσισαν να ιδρύσουν την εταιρεία "Αχάϊα Ανώνυμη Εταιρεία Οινοποιΐας". Από το 1873 έως το 1881 την διεύθυνση της εταιρείας ανέλαβε ο Αιμίλιος Βερλ. Από το 1883, οπότε και ανέλαβε την διεύθυνση της εταιρείας ο Γουσταύος Κλάους, έως το 1908 η εταιρεία επικεντρώθηκε στην παραγωγή ευγενών κρασιών όπως η "Μαυροδάφνη" καθώς και σε μικρότερο βαθμό, στην παραγωγή "Δεμέστιχας".

Μετά τον θάνατο του Κλάους η εταιρεία πέρασε στα χέρια του Γκούντερντ αλλα με το ξέσπασμα του Α' Παγκόσμιου Πολέμου αναγκάστηκε να πουλήσει την εταιρεία και να καταφύγει στο εξωτερικό. Μέχρι το 1920, οπότε και η εταιρεία πέρασε στα χέρια του Βλάσση Αντωνόπουλου, η Αχάϊα Κλάους είχε μειώσει αισθητά την παραγωγή της. Από το 1920, με ένα μικρό διάλειμμα την περίοδο της Κατοχής, η εταιρεία αναπτύχθηκε ραγδαία. Το αποκορύφωμα έφτασε το 1955 όταν την επιχείρηση ανέλαβε ο Κωνσταντίνος Αντωνόπουλος, ο οποίος εφοδίασε με νέα μηχανήματα το οινοποιείο ενώ φρόντισε και για την πρόσληψη ειδικών επιστημόνων. Το 1983 η εταιρεία έθεσε σε λειτουργία το νέο εμφιαλωτήριο. Το 1997 την θέση του προέδρου και του διευθύνοντα συμβούλου ανέλαβε ο Νίκος Καραπάνος.
Η Αχάϊα Κλάους με το πέρασμα των χρόνων έχει τιμηθεί με 15 μεγάλα βραβεία, 51 χρυσά μετάλλια, 38 αργυρά και 32 διπλώματα.

Τα Μπουρμπούλια

Πρόκειται για μια ξεχωριστή εκδήλωση του Πατρινού Καρναβαλιού που ανάλογη δεν συναντάται στην Ελλάδα. Τα Μπουρμπούλια θεωρούνται μια από τις παλαιότερες εκδηλώσεις του, όπου η ακριβής ημερομηνία έναρξής τους παραμένει μέχρι και σήμερα άγνωστη. Ιστορικοί μελετητές, πάντως, του Πατρινού Καρναβαλιού προσδιορίζουν χρονολογικά το χορό των Μπουρμπουλιών, λίγο μετά την ολοκλήρωση κατασκευής του Δημοτικού Θεάτρου «Απόλλων», από τον Ερνέστο Τσίλλερ, δηλαδή γύρω στο 1872.Στα χρόνια του μεσοπολέμου ο θεατρώνης Ανδρέας Λοβέρδος βάφτισε με το όνομα «μπουρμπούλι» (μεζές από κρέας που βράζει), τους απογευματινούς τότε χορούς, γιατί δεν απαιτούσαν κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία.Τα Μπουρμπούλια είναι χοροί, όπου οι άνδρες είναι αμεταμφίεστοι, ενώ οι γυναίκες διατηρούν την ανωνυμία τους κάτω από ένα μαύρο ντόμινο και μια μαύρη μάσκα. Οι άντρες φορούν επίσημο ένδυμα και διαλέγουν την ντάμα τους, αγνοώντας την ταυτότητα της, τουλάχιστον εκείνο το βράδυ.

Πλατεία Υψηλών Αλωνίων Πάτρα.

Εθεωρείτο η καλύτερη πλατεία της πόλης. Ήταν γήλοφος με πλάτωμα. Εκεί βρίσκονταν σταφιδάλωνα, σε πιο ψηλό μέρος σε σχέση με τις σταφιδοφυτείες. Η περιοχή από τα Υψηλά Αλώνια μέχρι το ναό της Αγίας Αικατερίνης, ονομαζόταν «Ελληνικό», λόγω της πληθώρας των αρχαιολογικών ευρημάτων.
Το 1857 άρχισε ισοπέδωση μέρους της πλατείας και ολοκληρώθηκε το 1881 από το δήμαρχο Βεν. Ρούφο από τον οποίο πήρε τότε και το όνομά της. Πριν λεγόταν πλατείας Άρτας. Το 1863 ορκίστηκε η εθνοφυλακή εκεί. Υπήρχαν 5 βρύσες στην πλατεία. 
Το 1883 κατασκευάσθηκε εξέδρα για μουσική και εγκαταστάθηκαν 15 κρυστάλλινοι φανοί. Στη βόρεια πλευρά της πλατείας έβοσκαν πρόβατα. Στο κάτω μέρος της υπήρχαν κρεοπωλεία. Το 1905 η πλατεία είχε πέντε καφενεία όπου διανυκτέρευαν. Αυτό αποτελεί στοιχείο της πληθώρας και 24ώρου βάσεως διασκέδασης και ψυχαγωγίας των Πατρινών 
Στις 22-11-1821 οι Τούρκοι καταδίωξαν τους Έλληνες μέχρι το ύψος της πλατείας. Ο βασιλιάς Γεώργιος Η΄ είχε αγοράσει έκταση 25 στρεμμάτων στη νότια πλευρά της πλατείας για να κτίσει ανάκτορο. Αυτό βέβαια δεν έγινε καθώς ο γιος του βασιλιά που κληρονόμησε αυτή την έκταση την πούλησε. 
Το 1944 στην πλατεία αυτή απαγχονίστηκαν αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής. Στις 20-3-1923 έγινε τελετή αποκαλυπτηρίων του χάλκινου ανδριάντος του μητροπολίτη Παλαιών Γερμανού και στις 24-3-1953 της προτομής του Κωστή Παλαμά
Ψηλά Αλώνια, Πάτρα. Η ονομασία της πλατείας προέκυψε από την παλαιότερη χρήση της ως αλώνι για σταφίδες, που βρισκόταν ψηλότερα από τις σταφιδαμπέλους. Ακόμα πιο παλιά όμως κατοικείτο, όπως μαρτυρούν τα σπουδαία ευρήματα Ρωμαϊκής εποχής