Η Γιαννούλα η κουλουρού ήταν ένας από τους «μύθους» της παλιάς Πάτρας. Άγνωστο πώς της κόλλησε η ιδέα ότι… την ερωτεύτηκε ο Αμερικανός πρόεδρος Ουίλσον, το πιο ένδοξο όνομα μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου.
«Η ίδια το θεωρούσε πολύ… φυσικό. Διότι επικρατούσε η ηθική παραλυσία στην Αμερική ώστε ο πρόεδρος Ουίλσων, άνδρας φρόνιμος και λογικός, σκέφτηκε να έλθη στην Ελλάδα για να βρη νύφη. Και την… βρήκε στο πρόσωπο της Γιαννούλας.
Όλον τον χρόνο, πουλούσε κουλούρια, τοποθετημένα σ’ ένα μεγάλο κοφίνι, κρεμασμένο από τον λαιμό της. Δεν ήταν και τόσο νέα. Κουραστικό επάγγελμα. Για να στηρίζεται στο βάδισμα, είχε ένα μπαστούνι, από μια χαλασμένη ομπρέλα. Στο στήθος της κρεμόταν ένας μεγάλος σταυρός από καθαρόν… μπρούντζο. Της τον είχε απονείμει η Κυβέρνησις των Ηνωμένων Πολιτειών όταν έγιναν οι αρραβώνες. Τις Κυριακές και τις γιορτές, η Γιαννούλα ανεπαύετο και κυκλοφορούσε χωρίς κοφίνι. Το στήθος της ήταν κατάφορτον από… παράσημα, που της είχαν απονείμει… διάφορες κυβερνήσεις», σημείωνε «Ο Παλαιός» της «Ημέρας» στις αρχές της δεκαετίας του ’50, όπου συμπλήρωνε: «Επίσης όλον τον χρόνον διατηρούσε αλληλογραφία με τον Ουίλσωνα, τη φροντίδι του μακαρίτη Γιογκαράκη, ο οποίος ήταν ο αρχηγός της φάρσας. Στην αλληλογραφία αυτή, όλα τα γεγονότα της εποχής είχαν και κάποια δόσι από το “ειδύλλιο” της Γιαννούλας με τον Ουίλσωνα. Η φουκαριάρα επίστευε ότι είναι ο άξων της γης»…
Σημειώστε ότι ήταν οι μόνοι γάμοι, όπου η ευχή «και του χρόνου» ταίριαζε, αφού τελούνταν ανελλιπώς κάθε χρόνο, ακόμη και μετά το θάνατο του Αμερικανού προέδρου.
Όταν έγινε η Επανάστασις του 1922, η Γιαννούλα έλαβε ένα γράμμα, όπου ο Ουίλσον της έγραφεν ότι έρχεται στην Ελλάδα για να επιβάλη την τάξιν. Αλλά τον πυροβόλησαν οι Πλαστηρικοί και ετραυματίσθηκε βαρειά από δύο σφαίρες, στο αριστερό πόδι «γλυφτά έξω από τον αστράγαλο».
Όταν έγινεν η αντεπανάστασις Λεοναρδόπουλου και Γαργαλίδη, αι Πάτραι εκινδύνευσαν σοβαρώς, διότι οι αντεπαναστάται συνέλαβαν ένα μέλος της ακολουθίας του Ουίλσωνος, ο οποίος έγραφε τα καθέκαστα εις την Γιαννούλα.
«Ο Ανδρέας μού ετηλεγράφησε με το Μαρκόνιον και διέταξα και τον απέλυσαν, ει δε άλλως θα βομβάρδιζα το Πατράτσο. Εφοβήθηκαν και τον απέλυσαν».
Ευτυχώς…
Μια άλλη ημέρα, ένα αεροπλάνο της κυβερνήσεως έρριψε στην Πάτρα προκηρύξεις, δια των οποίων ανηγγέλλετο η ήττα των αντεπαναστατών στον Κιθαιρώνα από τον Κονδύλη, ο οποίος τότε απεκλήθη «Κεραυνός». Αμέσως, ο Γιογκαράκης εσκάρωσε ένα γράμμα προς την Γιαννούλαν, όπου ο Ουίλσων τής έγραφε:
«Χθες, δι’ ενός αεροπλάνου μου έρριξα στην πλατεία Γεωργίου Α΄ της Πατράτσο ένα ειδοποιητήριον προς τον Νομάρχην, να φροντίση να σου παραδώσουν όλα τα χρήματα που σου έχω στείλει και όλα τα μεταξωτά φορέματα, καθώς και όλα τα χρυσά παπούτσια από… ξυπολυτόδερμα, και όλα τα χρυσά δακτυλίδια, παρασήματα, βραχιόλια κ.λπ. που έχει ο Τελώνης. Εις την ειδοποίησιν τούς έγραφα ότι εάν δεν σου τα παραδώσουν, θα… βομβαρδίσω το Πατράτσο και θα κάμω αποκλεισμό, δεν θ’ αφήσω στάρι να ελθή από αμέρικα. Δαφνουλίτσα μου, ετηλεγράφησα στον διευθυντή της Αστυνομίας και έπιασε τον διευθυντήν της Εθνικής Τραπέζης κ. Μαλεβίτην και τον έβαλε φυλακή, έως ότου σου παραδώση όλα τα χρήματα. Εάν δεν σου τα παραδώση, να μου γράψης να τον κάμω εξορία σε άγρια μέρη».
Από αυτό το γράμμα, φαίνεται τι φάρσες εσκάρωναν της Γιαννούλας. Διαρκώς έστελνε ο Ουίλσων και της τα παρακρατούσαν. Δέματα, χρήματα, κοσμήματα… Πολλές φορές, μέσα στα γράμματα της έστελναν… ρούβλια, τα οποία κανείς δεν εξαργύρωνε και η Γιαννούλα θύμωνε:
- Μωρές, δεν περνάνε τα λεφτά της Αμερικής; Θα τηλεγραφήσω στον αρραβωνιαστικό μου να σας κάμη αποκλεισμό, να μη στείλη στάρι, να ψοφήσετε όλοι.
- Θα ψοφήσης κι εσύ.
- Εγώ; Εγώ σας χαιρετάω την άλλη Κυριακή. Θα έλθη ο αρραβωνιαστικός μου να με πάρη. Μου το έγραψε.
Η ημέρα των γάμων
Της το είχε γράψει. Ιδού μια περικοπή από σχετική επιστολή: «Αγαπητή μου Δαφνουλίτσα, να έλθης στον Μαρκάτον να μιλήσουμε και να πούμε για τας υποθέσεις μας, να σου πω πότε θα έλθω στο Πατράτσο, να είσαι έτοιμη να φύγουμε δι’ Αμέρικαν, όπου όλος ο κόσμος σε περιμένουν να σε γνωρίσουν ως νέαν… Δούκισσα της Αμέρικας. Οι γάμοι μας θα γίνουν στην παραλία Πατράτσο. Επάνω στο πλοίο μου θα είναι οι βασιλείς και αι βασίλισσαι του κόσμου να μας ευχηθούν δια τον γάμον μας».
Η ημέρα των γάμων της Γιαννούλας εσήμαινεν αληθινόν συναγερμό του πληθυσμού Πατρών και περιχώρων. Έφθανε ντυμένη με τα νυφικά και με την ακολουθία της στην παραλία, να υποδεχθή τον Ουίλσωνα, τον οποίον υποδύετο θαυμάσια κάθε χρόνο, ο μακαρίτης επίσης Πατρώνης, πρόεδρος των λεμβούχων. Ντυμένος με βελάδα και ψηλό καπέλο, ήταν σε μια βάρκα κρυμμένος πίσω από ένα πλοίο. Όταν άρχιζαν οι σειρήνες των πλοίων ν’ αναγγέλλουν τον κατάπλουν του… υπερωκεανίου, φανερωνόταν η βάρκα και απεβίβαζε τον Πατρώνη, ενώ… άγημα ναυτών του Λιμεναρχείου απέδιδε τιμάς. Πρόεδρος της Αμέρικας ήταν, όχι αστεία.
Η πομπή, που είχε ξεκινήσει από το σπίτι της Γιαννούλας στην Απάνω Χώρα, επέστρεφε, δια της ιδίας διαδρομής, με τον… Ουίλσωνα πλέον στο πλευρό της Γιαννούλας, στο ίδιο αμάξι. Ο πανζουρλισμός δεν περιγράφεται. Ήταν ένα λαϊκό πανηγύρι.
Δυστυχώς, οι γάμοι έπρεπε να εμποδισθούν. Διότι, την κρίσιμη στιγμή, έφθαναν χωροφύλακες και ζητούσαν από όλους «το απολυτήριο». Ο Ουίλσων δεν είχε και συνελαμβάνετο ως… αδήλωτος. Την επομένη, η Γιαννούλα ελάμβανε νέο γράμμα, όπου ο Ουίλσων ανανέωνε την αγάπη του.
Στα τελευταία της, η Γιαννούλα δεν μπορούσε πια, να μετέρχεται το επάγγελμά της και ζούσε από την επαιτεία. Εξηκολουθούσε να της γράφη ο Ουίλσων: «Να πηγαίνης εις τον Παναγόπουλον να παίρνης ό,τι θέλεις. Να τα γράφη και όταν έλθω, εγώ πληρώνω. Αυτάς τας ημέρας θα στείλω ένα βαπόρι δια τον στρατόν και να… έχης το νου σου μήπως και γίνουν κλοπές. Να παρακολουθήσης ίνα δης τι θα γίνη».
Και ο Ουίλσων της έδινε την υπόσχεσι ότι θα ερχόταν να την πάρη, με πρώτη ευκαιρία.
Η «ευκαιρία» παρουσιαζόταν κάθε χρόνο, την τελευταία Κυριακή της Αποκριάς. Έως ότου ένας ένας από τους πρωταγωνιστές της ανεκδιήγητης αυτής σκηνοθεσίας, με την οποία διασκέδαζε η πόλη, έφυγαν από αυτόν τον κόσμο. Αργότερα επέστρεψε ως ένα από τα λαϊκά δρώμενα της Τσικνοπέμπτης, έως ότου ξαναχάθηκε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου